Sense

1. despitefully treated, outraged
2. insulting, abusive

Examples

• ἔνθα κε δὴ λωβητὸς ἐν ἀθανάτοισιν ἐτύχθη χερσὶν ὕφ ἡμετέρῃσι λιπὼν ἔναρα βροτόεντα. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 34:2)
• ἐπιφυλλίδες ταῦτ ἐστὶ καὶ στωμύλματα, χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης, ἃ φροῦδα θᾶττον, ἢν μόνον χορὸν λάβῃ, ἅπαξ προσουρήσαντα τῇ τραγῳδίᾳ. (Aristophanes, Frogs, Prologue 4:2)
• ᾧ δέ κε τῶν λυγρῶν δώῃ, λωβητὸν ἔθηκε καὶ ἑ κακὴ βούβρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει, φοιτᾷ δ οὔτε θεοῖσι τετιμένος οὔτε βροτοῖσιν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 7 4:1)
• τούτῳ γὰρ ὢν ἔχθιστος Ἀργείων ἀνὴρ μόνος παρέστης χερσίν, οὐδ ἔτλης παρὼν θανόντι τῷδε ζῶν ἐφυβρίσαι μέγα, ὡς ὁ στρατηγὸς οὑπιβρόντητος μολὼν αὐτός τε χὠ ξύναιμος ἠθελησάτην λωβητὸν αὐτὸν ἐκβαλεῖν ταφῆς ἄτερ. (Sophocles, Ajax, episode 5:4)
• κόρην γάρ, οἶμαι δ οὐκέτ, ἀλλ ἐζευγμένην, παρεισδέδεγμαι φόρτον ὥστε ναυτίλος, λωβητὸν ἐμπόλημα τῆς ἐμῆς φρενός. (Sophocles, Trachiniae, episode2)

Similar forms

• λώβην (15)
• λώβης (7)
• λώβη (6)
• λωβητὸν (5)
• λώβῃ (5)
• λωβητῆρες (5)
• λωβηθεὶς (3)
• λωβήσαιο (2)
• λωβήεντα (1)
• λωβήσιμοι (1)
• λωβητὸς (1)
• λωβητῆρα (1)
• λωβηταὶ (1)
• λωβήσασθε (1)
• λωβηθῆναι (1)
• λωβητὴρ (1)
• λωβήτ (1)
• λωβηθεῖσα (1)
• λωβήτειρα? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.