Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λυπητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: λυπητέος λυπητέον

Structure: λυπητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. one must feel pain

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative λυπητέος λυπήτεον
Genitive λυπητέου λυπητέου
Dative λυπητέῳ λυπητέῳ
Accusative λυπητέον λυπήτεον
Vocative λυπητέε λυπήτεον
DualN/A/V λυπητέω λυπητέω
G/D λυπητέοιν λυπητέοιν
PluralNominative λυπητέοι λυπήτεα
Genitive λυπητέων λυπητέων
Dative λυπητέοις λυπητέοις
Accusative λυπητέους λυπήτεα
Vocative λυπητέοι λυπήτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective λυπητέος λυπητέου λυπητεότερος λυπητεοτέρου λυπητεότατος λυπητεοτάτου
Adverb λυπητέως λυπητεότερον λυπητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ μέντοι εἰ μὲν ἀγαθῶν ἐπιρρεόντων προαπόλλυμαι, δῆλον ὅτι ἐμοὶ καὶ τοῖσ ἐμοῖσ εὔνοισ λυπητέον· (Xenophon, Works on Socrates, 30:5)
  • οὔκουν καθ̓ ἕκαστον αὐτῶν δεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραμυθίαν ἁ̓νήνυτον γὰρ τὸ πρᾶγμα καὶ λυπηρόσ ἐστιν ὁ βίοσ̓, ἀλλὰ ὅλωσ ἐξελόντα τῆσ ψυχῆσ τὸ πάθοσ καὶ τοῦτο κρίναντα βεβαίωσ, ὅτι μὴ λυπητέον ἐστὶ περὶ μηδενὸσ τῷ νοῦν ἔχοντι, τὸ λοιπὸν ἐλευθεριάζειν, καὶ πάντων ἄδεια τῶν δυσχερῶν ἔσται. (Dio, Chrysostom, Orationes, 7:1)

Synonyms

  1. one must feel pain

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION