κόρυζα
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κόρυζα
κόρυζης
Structure:
κορυζ
(Stem)
+
α
(Ending)
Sense
- a running at the nose, drivelling, stupidity
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο ὁ Πύρροσ καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο, οὐδεὶσ ὅστισ οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ, ἄχρι δή τισ ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτισ ξένη αὐτῷ τἀληθὲσ εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆσ κορύζησ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 21:6)
- ἦν δὲ τὸ μηχάνημα τοῦτο ἀνδρὶ μὲν οἱῴ σοί, εἰ δὲ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ οἱῴ ἐμοί, πρόδηλον καὶ γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖσ δὲ ἰδιώταισ καὶ κορύζησ μεστοῖσ τὴν ῥῖνα τεράστιον καὶ πάνυ ἀπίστῳ ὅμοιον. (Lucian, Alexander, (no name) 20:1)
- καίτοι ἑνὸσ τοῦ ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ, ὃσ περιθέμενόν σε παύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτην κόρυζαν ἀποξύσασ. (Lucian, 77:6)
- "εἰ μὴ πάνυ κορύζησ τὴν ῥῖνα μεστὸσ εἰήν, ὡσ πιστεύειν τὰ ἔξω καὶ μηδὲν κοινωνοῦντα τοῖσ ἔνδοθεν ἐπεγείρουσι τὰ νοσήματα μετὰ ῥηματίων, ὥσ φατε, καὶ γοητείασ τινὸσ ἐνεργεῖν καὶ τὴν ἰάσιν ἐπιπέμπειν προσαρτώμενα. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 8:8)
- ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆσ πωσ γίνεσθαι, τὸν πρεσβύτερον πρότερον καὶ μετὰ τοῦτον ὅστισ καὶ τῇ ἡλικίᾳ μετ̓ αὐτόν, ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶσ, μηδὲ ζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντασ τρεῖσ ἔτι λοιποὺσ ἔχοντα, μόγισ ὁρῶντα, οἰκέταισ τέτταρσιν ἐπικεκυφότα, κορύζησ μὲν τὴν ῥῖνα, λήμησ δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ μεστὸν ὄντα, οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα, ἔμψυχόν τινα τάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον, ἀποθνήσκειν δὲ καλλίστουσ καὶ ἐρρωμενεστάτουσ νεανίσκουσ· (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:2)
- Οὐ μὰ Δί̓, ἀλλὰ κενοδοξία καὶ τῦφοσ καὶ πολλὴ κόρυζα, ταῦτά σε ἀπηνθράκωσεν αὐταῖσ κρηπῖσιν οὐκ ἀνάξιον ὄντα· (Lucian, Dialogi mortuorum, 9:7)
- τοῦτο μὲν γάρ, ὅσοισι ἂν ἡμέων κόρυζα ἐγγένηται καὶ Ῥεῦμα κινηθῇ διὰ τῶν Ῥινῶν, τοῦτο ὡσ τὸ πολὺ δριμύτερον τοῦ πρότερον γινομένου τε καὶ ἰόντοσ ἐκ τῶν Ῥινῶν καθ’ ἑκάστην ἡμέρην καὶ οἰδεῖν μὲν ποιεῖ τὴν Ῥῖνα καὶ συγκαίει θερμήν τε καὶ διάπυρον ἐσχάτωσ, ἢν δὴ τὴν χεῖρα προσ φέρῃσ· (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xviii.3)