Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κνισάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κνισάω κνισήσω

Structure: κνισά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kni=sa

Sense

  1. to fill with the steam or savour of burnt sacrifice

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνίσω κνίσᾳς κνίσᾳ
Dual κνίσᾱτον κνίσᾱτον
Plural κνίσωμεν κνίσᾱτε κνίσωσιν*
SubjunctiveSingular κνίσω κνίσῃς κνίσῃ
Dual κνίσητον κνίσητον
Plural κνίσωμεν κνίσητε κνίσωσιν*
OptativeSingular κνίσῳμι κνίσῳς κνίσῳ
Dual κνίσῳτον κνισῷτην
Plural κνίσῳμεν κνίσῳτε κνίσῳεν
ImperativeSingular κνῖσᾱ κνισᾶτω
Dual κνίσᾱτον κνισᾶτων
Plural κνίσᾱτε κνισῶντων, κνισᾶτωσαν
Infinitive κνίσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
κνισων κνισωντος κνισωσα κνισωσης κνισων κνισωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνίσωμαι κνίσᾳ κνίσᾱται
Dual κνίσᾱσθον κνίσᾱσθον
Plural κνισῶμεθα κνίσᾱσθε κνίσωνται
SubjunctiveSingular κνίσωμαι κνίσῃ κνίσηται
Dual κνίσησθον κνίσησθον
Plural κνισώμεθα κνίσησθε κνίσωνται
OptativeSingular κνισῷμην κνίσῳο κνίσῳτο
Dual κνίσῳσθον κνισῷσθην
Plural κνισῷμεθα κνίσῳσθε κνίσῳντο
ImperativeSingular κνίσω κνισᾶσθω
Dual κνίσᾱσθον κνισᾶσθων
Plural κνίσᾱσθε κνισᾶσθων, κνισᾶσθωσαν
Infinitive κνίσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κνισωμενος κνισωμενου κνισωμενη κνισωμενης κνισωμενον κνισωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνισήσω κνισήσεις κνισήσει
Dual κνισήσετον κνισήσετον
Plural κνισήσομεν κνισήσετε κνισήσουσιν*
OptativeSingular κνισήσοιμι κνισήσοις κνισήσοι
Dual κνισήσοιτον κνισησοίτην
Plural κνισήσοιμεν κνισήσοιτε κνισήσοιεν
Infinitive κνισήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κνισησων κνισησοντος κνισησουσα κνισησουσης κνισησον κνισησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνισήσομαι κνισήσει, κνισήσῃ κνισήσεται
Dual κνισήσεσθον κνισήσεσθον
Plural κνισησόμεθα κνισήσεσθε κνισήσονται
OptativeSingular κνισησοίμην κνισήσοιο κνισήσοιτο
Dual κνισήσοισθον κνισησοίσθην
Plural κνισησοίμεθα κνισήσοισθε κνισήσοιντο
Infinitive κνισήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κνισησομενος κνισησομενου κνισησομενη κνισησομενης κνισησομενον κνισησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκνῖσων ἐκνῖσᾱς ἐκνῖσᾱν*
Dual ἐκνίσᾱτον ἐκνισᾶτην
Plural ἐκνίσωμεν ἐκνίσᾱτε ἐκνῖσων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκνισῶμην ἐκνίσω ἐκνίσᾱτο
Dual ἐκνίσᾱσθον ἐκνισᾶσθην
Plural ἐκνισῶμεθα ἐκνίσᾱσθε ἐκνίσωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION