κλοπή
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κλοπή
κλοπῆς
Structure:
κλοπ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- theft, (of authors) plagiarism
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἶτα ἑξῆσ Γιγάντων ἐπανάστασιν, πυρὸσ κλοπήν, ἀνθρώπων πλάσιν, Προμηθέωσ κόλασιν, Ἔρωτοσ ἰσχὺν ἑκατέρου,^ καὶ μετὰ ταῦτα Δήλου πλάνην καὶ Λητοῦσ ὠδῖνασ καὶ Πύθωνοσ ἀναίρεσιν καὶ Τιτυοῦ ἐπιβουλὴν καὶ τὸ μέσον τῆσ γῆσ εὑρισκόμενον πτήσει τῶν ἀετῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 38:1)
- ἤδη δὲ καὶ ἐπὶ τὸ πῦρ, εἰ δοκεῖ, μέτειμι καὶ τὴν ἐπονείδιστον ταύτην κλοπήν. (Lucian, Prometheus, (no name) 18:1)
- λαβὼν δὲ παρ’ ἐμοῦ ὁ πᾶσιν κλοπὴν ὀνειδίζων Ἡφαιστίων ἐξιδιοποιήσατο τὴν λύσιν καὶ σύγγραμμα ἐξέδωκεν ἐπιγράψασ Περὶ τοῦ παρ’ Ἀνακρέοντι λυγίνου στεφάνου ι ὅπερ νῦν ἐν τῇ Ῥώμῃ εὑρ́ομεν παρὰ τῇ ἀντικοττυραι Δημητρίῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 15 1:1)
- κἂν μέν τινα κλέπτοντ’ ἐξελέγξωσι, κλοπὴν οἱ δικασταὶ καταγιγνώσκουσι, καὶ τὸ γνωσθὲν ἀποτίνεται δεκαπλοῦν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 54 2:3)
- θαῦμα γὰρ κατέκλυον ὁμοῦ πρέπον κέλευμά πωσ κυνηγετῶν ἐγγὺσ μολόντων θηρὸσ εὐναίου τροφῆσ, ὁμοῦ δ’ ἂν αὖτισ αι φωρ γλώσσησ ἐτεινετ’ εἰσ κλοπὴν έναι· (Sophocles, Ichneutae 18:6)
