κίστη?
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration: kistē
Principal Part:
κίστη
κίστης
Structure:
κιστ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπὶ δεῖπνον ταχὺ βάδιζε τὴν κίστην λαβὼν καὶ τὸν χοᾶ. (Aristophanes, Acharnians, Episode17)
- παῖ παῖ φέρ ἔξω δεῦρο τὴν κίστην ἐμοί. (Aristophanes, Acharnians, Episode 1:4)
- ὦ Θρᾷττα τὴν κίστην κάθελε, κᾆτ ἔξελε τὸ πόπανον, ὅπως λαβοῦσα θύσω τοῖν θεοῖν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:18)
- ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ. (Aristophanes, Peace, Episode11)
- νῦν οὖν ὅπως ἁγνεύσετε, ὅπως ἂν αἱ γυναῖκες ὑμᾶς ἐν πόλει ξενίσωμεν ὧν ἐν ταῖσι κίσταις εἴχομεν. (Aristophanes, Lysistrata, Choral, anapests 2:26)
- αὕτη μὲν ἡ κίστη τὰ τοῦ Δήμου φρονεῖ. (Aristotle, Episode 1:28)
- ἀφανεῖ δ ὃ πεύθῃ φθέγμα μηχανῇ βρέμον καὶ πόλλ ἐθάμβεις αὐτὸς, ἡμέρᾳ μιᾳ ἐξ ὑπτίας κίστη γ ἐμηχανήσατο: (Sophocles, Ichneutae 22:8)
- τοῦ δ Ἀρχιτέλους ἀθυμοῦντος ἐπὶ τούτῳ καὶ βαρέως φέροντος, εἰσέπεμψεν ὁ Θεμιστοκλῆς πρὸς αὐτὸν ἐν κίστῃ δεῖπνον ἄρτων καὶ κρεῶν, ὑποθεὶς κάτω τάλαντον ἀργυρίου καὶ κελεύσας αὐτόν τε δειπνεῖν ἐν τῷ παρόντι καὶ μεθ ἡμέραν ἐπιμεληθῆναι τῶν τριηριτῶν: (Plutarch, , chapter 7 6:1)
- οὗτοι δ εἰσὶν οἱ τὸν ἱερὸν λόγον περὶ θεῶν πάσης καθαρεύοντα δεισιδαιμονίας καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ φέροντες ὥσπερ ἐν κίστῃ καὶ περιστέλλοντες, τὰ μὲν μέλανα καὶ σκιώδη τὰ δὲ φανερὰ καὶ λαμπρὰ τῆς περὶ θεῶν ὑποδηλοῦντα οἰήσεως, οἱᾶ καὶ περὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν ἀποφαίνεται. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 3 2:1)
- εἰς τὴν χήραν τὴν τὸν Ἠλίαν θρέψασαν βλύζει ἐλαιηρὴ κάλπις καὶ κίστη ἀλεύρου, ἔμπεδον ἡ χήρη οὕνεκα πίστιν ἔχει. (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 771)
