κισσύβιον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κισσύβιον
κισσύβιου
Structure:
κισσυβι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- a rustic drinking-cup, ivy-wreath
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἶδα γὰρ ὡσ χρὴ ἐγχέαι τὸ γάλα καὶ ἀναδοῦναι τὸ κισσύβιον. (Lucian, Dialogi deorum, 7:4)
- καὶ αὐτὸσ μὲν ἔκεισο μεθύων ἤδη, κισσύβιον ἔχων ἐν τῇ χειρί, βινητιῶν Πολύφημοσ, νεανίασ δὲ ὑπόμισθοσ ὀρθὸν ἔχων τὸν μοχλὸν εὖ μάλα ἠκονημένον ἐπὶ σὲ Ὀδυσσεύσ τισ ἐπῄει ὡσ ἐκκόψων τὸν ὀφθαλμόν κἀκείνου μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ’ ἔγχοσ, αἰχμὴ δ’ ἐξεσύθη ^ παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα. (Lucian, Pseudologista, (no name) 24:6)
- καὶ γὰρ ὃ Θρηικίην μὲν ἀπέστυγε χανδὸν ἄμυστιν οἰνοποτεῖν, ὀλίγῳ δ’ ἥδετο κισσυβίῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 60 1:2)
- Δωρίχα, ὀστέα μὲν σ1’ ἁπαλῆσ κόσμησ1’ ἀπόδεσμα χαίτησ ἥ τε μύρων ἔκπνοοσ ἀμπεχόνη, ᾗ ποτε τὸν χαρίεντα περιστέλλουσα Χάραξον σύγχρουσ ὀρθρινῶν ἥψαο κισσυβίων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 69 1:5)
- ’ ἐν τούτοισ ἀγνοεῖν ἐοίκεν ὁ Χαμαιλέων ὅτι οὔκ ἐστι μικρὸν τὸ παρ’ Ὁμήρῳ διδόμενον τῷ Κύκλωπι ὑπ’ ’ Ὀδυσσέωσ κισσύβιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 3:4)
- κισσύβιον τὸ μόνωτον ποτήριον Φιλήμων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 531)
- τὸ γὰρ κισσύβιον, φησί, λέγεται ἐπὶ συνόδου ἀγροικικῆσ, ἔνθα προσήκει μάλιστα τὸ ξύλινον ποτήριον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 1:2)
