Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κισσάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κισσάω

Structure: κισσά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from ki/tta

Sense

  1. to crave for strange food, to long

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κίσσω κίσσᾳς κίσσᾳ
Dual κίσσᾱτον κίσσᾱτον
Plural κίσσωμεν κίσσᾱτε κίσσωσιν*
SubjunctiveSingular κίσσω κίσσῃς κίσσῃ
Dual κίσσητον κίσσητον
Plural κίσσωμεν κίσσητε κίσσωσιν*
OptativeSingular κίσσῳμι κίσσῳς κίσσῳ
Dual κίσσῳτον κισσῷτην
Plural κίσσῳμεν κίσσῳτε κίσσῳεν
ImperativeSingular κῖσσᾱ κισσᾶτω
Dual κίσσᾱτον κισσᾶτων
Plural κίσσᾱτε κισσῶντων, κισσᾶτωσαν
Infinitive κίσσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
κισσων κισσωντος κισσωσα κισσωσης κισσων κισσωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κίσσωμαι κίσσᾳ κίσσᾱται
Dual κίσσᾱσθον κίσσᾱσθον
Plural κισσῶμεθα κίσσᾱσθε κίσσωνται
SubjunctiveSingular κίσσωμαι κίσσῃ κίσσηται
Dual κίσσησθον κίσσησθον
Plural κισσώμεθα κίσσησθε κίσσωνται
OptativeSingular κισσῷμην κίσσῳο κίσσῳτο
Dual κίσσῳσθον κισσῷσθην
Plural κισσῷμεθα κίσσῳσθε κίσσῳντο
ImperativeSingular κίσσω κισσᾶσθω
Dual κίσσᾱσθον κισσᾶσθων
Plural κίσσᾱσθε κισσᾶσθων, κισσᾶσθωσαν
Infinitive κίσσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κισσωμενος κισσωμενου κισσωμενη κισσωμενης κισσωμενον κισσωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκῖσσων ἐκῖσσᾱς ἐκῖσσᾱν*
Dual ἐκίσσᾱτον ἐκισσᾶτην
Plural ἐκίσσωμεν ἐκίσσᾱτε ἐκῖσσων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκισσῶμην ἐκίσσω ἐκίσσᾱτο
Dual ἐκίσσᾱσθον ἐκισσᾶσθην
Plural ἐκισσῶμεθα ἐκίσσᾱσθε ἐκίσσωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸσ τὸν λαόν. συλλάβετε τοὺσ προφήτασ τοῦ Βάαλ, μηδεὶσ σωθήτω ἐξ αὐτῶν. καὶ συνέλαβον αὐτούσ, καὶ κατάγει αὐτοὺσ Ἠλιοὺ εἰσ τὸν χειμάρρουν Κισσῶν καὶ ἔσφαξεν αὐτοὺσ ἐκεῖ. (Septuagint, Liber I Regum 18:39)
  • ἐπίκλησισ μέν ἐστιν αὐτῷ παρὰ τῶν ἐπιχωρίων Ἀκρατοφόροσ, τὰ κάτω δὲ οὐκ ἔστι σύνοπτα τοῦ ἀγάλματοσ ὑπὸ δάφνησ τε φύλλων καὶ κισσῶν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 39 10:3)

Synonyms

  1. to crave for strange food

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION