Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κεντέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κεντέω κεντήσω ἐκέντησα κεκέντημαι ἐκεντήθην

Structure: κεντέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: epic inf. ke/nsai as if from ke/ntw

Sense

  1. I prick, sting, goad
  2. I stab, pierce, wound
  3. I torture, torment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεντῶ κεντεῖς κεντεῖ
Dual κεντεῖτον κεντεῖτον
Plural κεντοῦμεν κεντεῖτε κεντοῦσιν*
SubjunctiveSingular κεντῶ κεντῇς κεντῇ
Dual κεντῆτον κεντῆτον
Plural κεντῶμεν κεντῆτε κεντῶσιν*
OptativeSingular κεντοῖμι κεντοῖς κεντοῖ
Dual κεντοῖτον κεντοίτην
Plural κεντοῖμεν κεντοῖτε κεντοῖεν
ImperativeSingular κέντει κεντείτω
Dual κεντεῖτον κεντείτων
Plural κεντεῖτε κεντούντων, κεντείτωσαν
Infinitive κεντεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντων κεντουντος κεντουσα κεντουσης κεντουν κεντουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεντοῦμαι κεντεῖ, κεντῇ κεντεῖται
Dual κεντεῖσθον κεντεῖσθον
Plural κεντούμεθα κεντεῖσθε κεντοῦνται
SubjunctiveSingular κεντῶμαι κεντῇ κεντῆται
Dual κεντῆσθον κεντῆσθον
Plural κεντώμεθα κεντῆσθε κεντῶνται
OptativeSingular κεντοίμην κεντοῖο κεντοῖτο
Dual κεντοῖσθον κεντοίσθην
Plural κεντοίμεθα κεντοῖσθε κεντοῖντο
ImperativeSingular κεντοῦ κεντείσθω
Dual κεντεῖσθον κεντείσθων
Plural κεντεῖσθε κεντείσθων, κεντείσθωσαν
Infinitive κεντεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντουμενος κεντουμενου κεντουμενη κεντουμενης κεντουμενον κεντουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεντήσω κεντήσεις κεντήσει
Dual κεντήσετον κεντήσετον
Plural κεντήσομεν κεντήσετε κεντήσουσιν*
OptativeSingular κεντήσοιμι κεντήσοις κεντήσοι
Dual κεντήσοιτον κεντησοίτην
Plural κεντήσοιμεν κεντήσοιτε κεντήσοιεν
Infinitive κεντήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντησων κεντησοντος κεντησουσα κεντησουσης κεντησον κεντησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεντήσομαι κεντήσει, κεντήσῃ κεντήσεται
Dual κεντήσεσθον κεντήσεσθον
Plural κεντησόμεθα κεντήσεσθε κεντήσονται
OptativeSingular κεντησοίμην κεντήσοιο κεντήσοιτο
Dual κεντήσοισθον κεντησοίσθην
Plural κεντησοίμεθα κεντήσοισθε κεντήσοιντο
Infinitive κεντήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντησομενος κεντησομενου κεντησομενη κεντησομενης κεντησομενον κεντησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεντηθήσομαι κεντηθήσῃ κεντηθήσεται
Dual κεντηθήσεσθον κεντηθήσεσθον
Plural κεντηθησόμεθα κεντηθήσεσθε κεντηθήσονται
OptativeSingular κεντηθησοίμην κεντηθήσοιο κεντηθήσοιτο
Dual κεντηθήσοισθον κεντηθησοίσθην
Plural κεντηθησοίμεθα κεντηθήσοισθε κεντηθήσοιντο
Infinitive κεντηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντηθησομενος κεντηθησομενου κεντηθησομενη κεντηθησομενης κεντηθησομενον κεντηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκέντουν ἐκέντεις ἐκέντειν*
Dual ἐκεντεῖτον ἐκεντείτην
Plural ἐκεντοῦμεν ἐκεντεῖτε ἐκέντουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκεντούμην ἐκεντοῦ ἐκεντεῖτο
Dual ἐκεντεῖσθον ἐκεντείσθην
Plural ἐκεντούμεθα ἐκεντεῖσθε ἐκεντοῦντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκέντησα ἐκέντησας ἐκέντησεν*
Dual ἐκεντήσατον ἐκεντησάτην
Plural ἐκεντήσαμεν ἐκεντήσατε ἐκέντησαν
SubjunctiveSingular κεντήσω κεντήσῃς κεντήσῃ
Dual κεντήσητον κεντήσητον
Plural κεντήσωμεν κεντήσητε κεντήσωσιν*
OptativeSingular κεντήσαιμι κεντήσαις κεντήσαι
Dual κεντήσαιτον κεντησαίτην
Plural κεντήσαιμεν κεντήσαιτε κεντήσαιεν
ImperativeSingular κέντησον κεντησάτω
Dual κεντήσατον κεντησάτων
Plural κεντήσατε κεντησάντων
Infinitive κεντήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντησᾱς κεντησαντος κεντησᾱσα κεντησᾱσης κεντησαν κεντησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκεντησάμην ἐκεντήσω ἐκεντήσατο
Dual ἐκεντήσασθον ἐκεντησάσθην
Plural ἐκεντησάμεθα ἐκεντήσασθε ἐκεντήσαντο
SubjunctiveSingular κεντήσωμαι κεντήσῃ κεντήσηται
Dual κεντήσησθον κεντήσησθον
Plural κεντησώμεθα κεντήσησθε κεντήσωνται
OptativeSingular κεντησαίμην κεντήσαιο κεντήσαιτο
Dual κεντήσαισθον κεντησαίσθην
Plural κεντησαίμεθα κεντήσαισθε κεντήσαιντο
ImperativeSingular κέντησαι κεντησάσθω
Dual κεντήσασθον κεντησάσθων
Plural κεντήσασθε κεντησάσθων
Infinitive κεντήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντησαμενος κεντησαμενου κεντησαμενη κεντησαμενης κεντησαμενον κεντησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκεντήθην ἐκεντήθης ἐκεντήθη
Dual ἐκεντήθητον ἐκεντηθήτην
Plural ἐκεντήθημεν ἐκεντήθητε ἐκεντήθησαν
SubjunctiveSingular κεντήθω κεντήθῃς κεντήθῃ
Dual κεντήθητον κεντήθητον
Plural κεντήθωμεν κεντήθητε κεντήθωσιν*
OptativeSingular κεντηθείην κεντηθείης κεντηθείη
Dual κεντηθείητον κεντηθειήτην
Plural κεντηθείημεν κεντηθείητε κεντηθείησαν
ImperativeSingular κεντήθητι κεντηθήτω
Dual κεντήθητον κεντηθήτων
Plural κεντήθητε κεντηθέντων
Infinitive κεντηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεντηθεις κεντηθεντος κεντηθεισα κεντηθεισης κεντηθεν κεντηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ δεῖ τῷ Πηλέωσ χάριν γενέσθαι παιδὶ καὶ ψόγον φυγεῖν ὑμᾶσ, Ὀδυσσεῦ, τήνδε μὲν μὴ κτείνετε, ἡμᾶσ δ’ ἄγοντεσ πρὸσ πυρὰν Ἀχιλλέωσ κεντεῖτε, μὴ φείδεσθ’· (Euripides, Hecuba, episode 4:2)
  • εἰᾶ́ νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκεσ ὀξυκάρδιοι, οἱ μὲν ἐσ τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ’ ὠργισμένοι, οἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺσ δακτύλουσ. (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:1)

Synonyms

  1. I prick

  2. I stab

  3. I torture

    • βασανίζω (to question by applying torture, to torture, to be put to the torture)

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION