뜻

1. 붙잡다, 지체하게 하다, 붙들다

1. to hold back, detain

예문

• σκέψαι μ’ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἱών ἀποκλῄεισ καὶ κατερύκεισ, ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκεσ καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme 1:16)

  (아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme 1:16)

• ἐστιν οὐ μὴν ἀγήρωσ οὐδ’ αὐτάρκησ, ἀλλ’ ἀεὶ πολυωρίασ δεομένη καὶ βοηθείασ καὶ φροντίδοσ ἐπισπᾶται καὶ κατέχει τὸν πολιτικὸν εἱανοῦ ἁπτομένη καὶ τ’ ἐσσύμενον κατερύκει. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 17 2:1)

  (플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 17 2:1)

• ’ μηδένα μήτ’ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ’ ἡμῖν μήθ’ εὕδοντ’ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 66 3:5)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 66 3:5)

• Νὴ Δί̓, ὦ Ἑρμότιμε, πάντων μάλιστα ἐπὶ τούτῳ σπουδαστέον, τῶν δ̓ ἄλλων ἀμελητέον, καὶ μήτε πατρίδοσ τῆσ ἐνταῦθα ἐπιλαμβανομένησ πολὺν ποιεῖσθαι τὸν λόγον μήτε παίδων ἢ γονέων, ὅτῳ εἰσίν, ἐπικατεχόντων καὶ κλαυθμυριζομένων ἐπικλᾶσθαι, ἀλλὰ μάλιστα μὲν κἀκείνουσ παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν αὐτὴν ὁδόν, εἰ δὲ μὴ ἐθέλοιεν ἢ μὴ δύναιντο, ἀποσεισάμενον αὐτοὺσ χωρεῖν εὐθὺ τῆσ πανευδαίμονοσ ἐκείνησ πόλεωσ καὶ αὐτὸ ἀπορρίψαντα τὸ ἱμάτιον, εἰ τούτου ἐπειλημμένοι κατερύκοιεν, ἐσσύμενον ἐκεῖσε· (Lucian, 46:3)

  (루키아노스, 46:3)

• μηδένα μήτ’ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ’ ἡμῖν μήθ’ εὕδοντ’ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη · (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section80)

  (작자 미상, 비가, , section80)

• ἠθεῖ’ ἦ μάλα δή σε καὶ ἐσσύμενον κατερύκω δηθύνων, οὐδ’ ἦλθον ἐναίσιμον ὡσ ἐκέλευεσ; (Homer, Iliad, Book 6 48:8)

  (호메로스, 일리아스, Book 6 48:8)

유사 형태

• κατέρυκε (14)
• κατερύκει (5)
• κατέρυκεν (3)
• κατερύκεται (3)
• κατέρυκες (1)
• κατερύκων (1)
• κατερύκοιεν (1)
• κατερύκω (1)
• κατερύκεις (1)
• κατερύκανε (1)
• κατερύκομαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.