Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπλήσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπλήσσω καταπλήξω

Structure: κατα (Prefix) + πλήσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike down, to strike with amazement, astound, terrify, to be panic-stricken, amazed, astounded

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήσσω καταπλήσσεις καταπλήσσει
Dual καταπλήσσετον καταπλήσσετον
Plural καταπλήσσομεν καταπλήσσετε καταπλήσσουσιν*
SubjunctiveSingular καταπλήσσω καταπλήσσῃς καταπλήσσῃ
Dual καταπλήσσητον καταπλήσσητον
Plural καταπλήσσωμεν καταπλήσσητε καταπλήσσωσιν*
OptativeSingular καταπλήσσοιμι καταπλήσσοις καταπλήσσοι
Dual καταπλήσσοιτον καταπλησσοίτην
Plural καταπλήσσοιμεν καταπλήσσοιτε καταπλήσσοιεν
ImperativeSingular καταπλήσσε καταπλησσέτω
Dual καταπλήσσετον καταπλησσέτων
Plural καταπλήσσετε καταπλησσόντων, καταπλησσέτωσαν
Infinitive καταπλήσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπλησσων καταπλησσοντος καταπλησσουσα καταπλησσουσης καταπλησσον καταπλησσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήσσομαι καταπλήσσει, καταπλήσσῃ καταπλήσσεται
Dual καταπλήσσεσθον καταπλήσσεσθον
Plural καταπλησσόμεθα καταπλήσσεσθε καταπλήσσονται
SubjunctiveSingular καταπλήσσωμαι καταπλήσσῃ καταπλήσσηται
Dual καταπλήσσησθον καταπλήσσησθον
Plural καταπλησσώμεθα καταπλήσσησθε καταπλήσσωνται
OptativeSingular καταπλησσοίμην καταπλήσσοιο καταπλήσσοιτο
Dual καταπλήσσοισθον καταπλησσοίσθην
Plural καταπλησσοίμεθα καταπλήσσοισθε καταπλήσσοιντο
ImperativeSingular καταπλήσσου καταπλησσέσθω
Dual καταπλήσσεσθον καταπλησσέσθων
Plural καταπλήσσεσθε καταπλησσέσθων, καταπλησσέσθωσαν
Infinitive καταπλήσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπλησσομενος καταπλησσομενου καταπλησσομενη καταπλησσομενης καταπλησσομενον καταπλησσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήξω καταπλήξεις καταπλήξει
Dual καταπλήξετον καταπλήξετον
Plural καταπλήξομεν καταπλήξετε καταπλήξουσιν*
OptativeSingular καταπλήξοιμι καταπλήξοις καταπλήξοι
Dual καταπλήξοιτον καταπληξοίτην
Plural καταπλήξοιμεν καταπλήξοιτε καταπλήξοιεν
Infinitive καταπλήξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπληξων καταπληξοντος καταπληξουσα καταπληξουσης καταπληξον καταπληξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήξομαι καταπλήξει, καταπλήξῃ καταπλήξεται
Dual καταπλήξεσθον καταπλήξεσθον
Plural καταπληξόμεθα καταπλήξεσθε καταπλήξονται
OptativeSingular καταπληξοίμην καταπλήξοιο καταπλήξοιτο
Dual καταπλήξοισθον καταπληξοίσθην
Plural καταπληξοίμεθα καταπλήξοισθε καταπλήξοιντο
Infinitive καταπλήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπληξομενος καταπληξομενου καταπληξομενη καταπληξομενης καταπληξομενον καταπληξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἀπερισκέπτωσ ἐπὶ τὰ δεινὰ χωροῦντεσ καταπλήξεσθαι τοὺσ πολεμίουσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 10 4:3)
  • θεωροῦσα δ’ ἡ Σεμίραμισ ἑαυτὴν ἐν τῇ τῶν ἐλεφάντων χρείᾳ πολὺ λειπομένην, ἐπενοήσατό κατασκευάζειν εἴδωλα τούτων τῶν ζῴων, ἐλπίζουσα καταπλήξεσθαι τοὺσ Ἰνδοὺσ διὰ τὸ νομίζειν αὐτοὺσ μηδ’ εἶναι τὸ σύνολον ἐλέφαντασ ἐκτὸσ τῶν κατὰ τὴν Ἰνδικήν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 16 8:1)
  • οὕτω γὰρ ὑπελάμβανε μάλιστα τῆσ τε Κύπρου πάσησ ῥᾳδίωσ κυριεύσειν καὶ τοὺσ Πέρσασ καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν τοῖσ Σαλαμινίοισ μὴ δυναμένουσ διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ, ἐγκαταλιπόντασ δὲ τοὺσ συμμάχουσ καταφρονηθήσεσθαι, καθόλου δὲ τὸν ὅλον πόλεμον κριθήσεσθαι τῆσ Κύπρου πάσησ βίᾳ χειρωθείσησ· (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 3 9:1)
  • τάχα γὰρ τῷ παραδόξῳ τῆσ ἐπιφανείασ καταπλήξεσθαι τοὺσ βαρβάρουσ καὶ τὸ πρότερον ἐλάττωμα διορθώσεσθαι. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 61 2:2)
  • διόπερ ἔμελλον εἰσ ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντεσ ὥσπερ εἰσ θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ πάντασ, ἐκθεατριεῖν δὲ τοὺσ πολεμίουσ φυγομαχοῦντασ, αὐτοὶ δ’ ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντεσ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 91 10:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION