Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπαλαίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπαλαίω καταπαλαίσω

Structure: κατα (Prefix) + παλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw in wrestling, to overthrow

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαλαίω καταπαλαίεις καταπαλαίει
Dual καταπαλαίετον καταπαλαίετον
Plural καταπαλαίομεν καταπαλαίετε καταπαλαίουσιν*
SubjunctiveSingular καταπαλαίω καταπαλαίῃς καταπαλαίῃ
Dual καταπαλαίητον καταπαλαίητον
Plural καταπαλαίωμεν καταπαλαίητε καταπαλαίωσιν*
OptativeSingular καταπαλαίοιμι καταπαλαίοις καταπαλαίοι
Dual καταπαλαίοιτον καταπαλαιοίτην
Plural καταπαλαίοιμεν καταπαλαίοιτε καταπαλαίοιεν
ImperativeSingular καταπάλαιε καταπαλαιέτω
Dual καταπαλαίετον καταπαλαιέτων
Plural καταπαλαίετε καταπαλαιόντων, καταπαλαιέτωσαν
Infinitive καταπαλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαλαιων καταπαλαιοντος καταπαλαιουσα καταπαλαιουσης καταπαλαιον καταπαλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαλαίομαι καταπαλαίει, καταπαλαίῃ καταπαλαίεται
Dual καταπαλαίεσθον καταπαλαίεσθον
Plural καταπαλαιόμεθα καταπαλαίεσθε καταπαλαίονται
SubjunctiveSingular καταπαλαίωμαι καταπαλαίῃ καταπαλαίηται
Dual καταπαλαίησθον καταπαλαίησθον
Plural καταπαλαιώμεθα καταπαλαίησθε καταπαλαίωνται
OptativeSingular καταπαλαιοίμην καταπαλαίοιο καταπαλαίοιτο
Dual καταπαλαίοισθον καταπαλαιοίσθην
Plural καταπαλαιοίμεθα καταπαλαίοισθε καταπαλαίοιντο
ImperativeSingular καταπαλαίου καταπαλαιέσθω
Dual καταπαλαίεσθον καταπαλαιέσθων
Plural καταπαλαίεσθε καταπαλαιέσθων, καταπαλαιέσθωσαν
Infinitive καταπαλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαλαιομενος καταπαλαιομενου καταπαλαιομενη καταπαλαιομενης καταπαλαιομενον καταπαλαιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαλαίσω καταπαλαίσεις καταπαλαίσει
Dual καταπαλαίσετον καταπαλαίσετον
Plural καταπαλαίσομεν καταπαλαίσετε καταπαλαίσουσιν*
OptativeSingular καταπαλαίσοιμι καταπαλαίσοις καταπαλαίσοι
Dual καταπαλαίσοιτον καταπαλαισοίτην
Plural καταπαλαίσοιμεν καταπαλαίσοιτε καταπαλαίσοιεν
Infinitive καταπαλαίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαλαισων καταπαλαισοντος καταπαλαισουσα καταπαλαισουσης καταπαλαισον καταπαλαισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαλαίσομαι καταπαλαίσει, καταπαλαίσῃ καταπαλαίσεται
Dual καταπαλαίσεσθον καταπαλαίσεσθον
Plural καταπαλαισόμεθα καταπαλαίσεσθε καταπαλαίσονται
OptativeSingular καταπαλαισοίμην καταπαλαίσοιο καταπαλαίσοιτο
Dual καταπαλαίσοισθον καταπαλαισοίσθην
Plural καταπαλαισοίμεθα καταπαλαίσοισθε καταπαλαίσοιντο
Infinitive καταπαλαίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαλαισομενος καταπαλαισομενου καταπαλαισομενη καταπαλαισομενης καταπαλαισομενον καταπαλαισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπάλαιον κατεπάλαιες κατεπάλαιεν*
Dual κατεπαλαίετον κατεπαλαιέτην
Plural κατεπαλαίομεν κατεπαλαίετε κατεπάλαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπαλαιόμην κατεπαλαίου κατεπαλαίετο
Dual κατεπαλαίεσθον κατεπαλαιέσθην
Plural κατεπαλαιόμεθα κατεπαλαίεσθε κατεπαλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οἱ λόγοι γε καταπαλαίουσιν λόγουσ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 3:20)

Synonyms

  1. to throw in wrestling

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION