Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακυριεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατακυριεύω

Structure: κατα (Prefix) + κυριεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to gain dominion over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακυριεύω κατακυριεύεις κατακυριεύει
Dual κατακυριεύετον κατακυριεύετον
Plural κατακυριεύομεν κατακυριεύετε κατακυριεύουσιν*
SubjunctiveSingular κατακυριεύω κατακυριεύῃς κατακυριεύῃ
Dual κατακυριεύητον κατακυριεύητον
Plural κατακυριεύωμεν κατακυριεύητε κατακυριεύωσιν*
OptativeSingular κατακυριεύοιμι κατακυριεύοις κατακυριεύοι
Dual κατακυριεύοιτον κατακυριευοίτην
Plural κατακυριεύοιμεν κατακυριεύοιτε κατακυριεύοιεν
ImperativeSingular κατακυρίευε κατακυριευέτω
Dual κατακυριεύετον κατακυριευέτων
Plural κατακυριεύετε κατακυριευόντων, κατακυριευέτωσαν
Infinitive κατακυριεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακυριευων κατακυριευοντος κατακυριευουσα κατακυριευουσης κατακυριευον κατακυριευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακυριεύομαι κατακυριεύει, κατακυριεύῃ κατακυριεύεται
Dual κατακυριεύεσθον κατακυριεύεσθον
Plural κατακυριευόμεθα κατακυριεύεσθε κατακυριεύονται
SubjunctiveSingular κατακυριεύωμαι κατακυριεύῃ κατακυριεύηται
Dual κατακυριεύησθον κατακυριεύησθον
Plural κατακυριευώμεθα κατακυριεύησθε κατακυριεύωνται
OptativeSingular κατακυριευοίμην κατακυριεύοιο κατακυριεύοιτο
Dual κατακυριεύοισθον κατακυριευοίσθην
Plural κατακυριευοίμεθα κατακυριεύοισθε κατακυριεύοιντο
ImperativeSingular κατακυριεύου κατακυριευέσθω
Dual κατακυριεύεσθον κατακυριευέσθων
Plural κατακυριεύεσθε κατακυριευέσθων, κατακυριευέσθωσαν
Infinitive κατακυριεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακυριευομενος κατακυριευομενου κατακυριευομενη κατακυριευομενης κατακυριευομενον κατακυριευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκυρίευον κατεκυρίευες κατεκυρίευεν*
Dual κατεκυριεύετον κατεκυριευέτην
Plural κατεκυριεύομεν κατεκυριεύετε κατεκυρίευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκυριευόμην κατεκυριεύου κατεκυριεύετο
Dual κατεκυριεύεσθον κατεκυριευέσθην
Plural κατεκυριευόμεθα κατεκυριεύεσθε κατεκυριεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ράβδον δυνάμεωσ ἐξαποστελεῖ σοι Κύριοσ ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. (Septuagint, Liber Psalmorum 109:2)
  • καὶ ἔθηκε τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάσησ σαρκὸσ καὶ κατακυριεύειν θηρίων καὶ πετεινῶν. [ (Septuagint, Liber Sirach 17:4)
  • ὁ δὲ Ιἠσοῦσ προσκαλεσάμενοσ αὐτοὺσ εἶπεν Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. (, chapter 11 398:1)
  • καὶ προσκαλεσάμενοσ αὐτοὺσ ὁ Ιἠσοῦσ λέγει αὐτοῖσ Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντεσ ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. (, chapter 10 47:1)

Synonyms

  1. to gain dominion over

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION