καθαρτής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
καθαρτής
καθαρτοῦ
Structure:
καθαρτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a cleanser, purifier
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοιόνδ’ εὑρόντεσ ἀλεξίκακον τῆσ χώρασ τῆσδε καθαρτήν, πέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταισ σπείραντ’ αὐτὸν διανοίαισ, ἃσ ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶσ ὑμεῖσ ἐποιήσατ’ ἀναλδεῖσ· (Aristophanes, Wasps, Parabasis, parabasis10)
- σοῦ γὰρ ἔρχομαι δίκῃ καθαρτὴσ πρὸσ θεῶν ὡρμημένοσ· (Sophocles, episode 3:8)
- τό γε μὴν ἕκτον ἀμφισβητήσιμον μέν, ὅμωσ δ’ ἔθεμεν αὐτῷ συγχωρήσαντεσ δοξῶν ἐμποδίων μαθήμασιν περὶ ψυχὴν καθαρτὴν αὐτὸν εἶναι. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 94:3)
- πρὸσ τὸ ἀποδεῖξαι τὴν τῶν βίων ἀτοπίαν οὐδὲν ἄσχημον ὂν οὐδὲ νεμεσητὸν καὶ ποιηταῖσ παραβαλλομένουσ καὶ χειροτέχναισ καὶ καθαρταῖσ ,σσσσ εἰ δέοι, σπεύδειν πανταχόθενεἰκόνασ καὶ παραδείγματα πορίζοντασ, ἄν πωσ ἰσχύσωμεν ἀποτρέψαι κακίασ καὶ ἀπάτησ καὶ πονηρῶν ἐπιθυμιῶν, εἰσ ἀρετῆσ δὲ φιλίαν προαγαγεῖν καὶ ἔρωτα ζωῆσ ἀμείνονοσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 103:1)
- καὶ ἦν Εὐρυσθεὺσ μέν, ὃσ ἦν, οὔτε Ἄργουσ οὔτε Μυκηνῶν βασιλεύσ, ὅσ γ’ οὐδ’ αὐτὸσ ἑαυτοῦ, ὁ δ’ Ἡρακλῆσ ἁπάσησ γῆσ καὶ θαλάττησ ἄρχων καὶ ἡγεμὼν ἦν, καθαρτὴσ ἀδικίασ καὶ ἀνομίασ, εἰσαγωγεὺσ δὲ δικαιοσύνησ καὶ ὁσιότητοσ· (Epictetus, Works, book 3, 32:1)