Hellas Alive Dictionary - κακολογεω

Ancient Greek-English Dictionary

κακολογέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακολογέω

Structure: κακολογέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from kakolo/gos

Sense

to speak ill of, to revile, abuse

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακολόγω	κακολόγεις	κακολόγει
	Dual		κακολόγειτον	κακολόγειτον
	Plural	κακολόγουμεν	κακολόγειτε	κακολόγουσιν*
Subjunctive	Singular	κακολόγω	κακολόγῃς	κακολόγῃ
	Dual		κακολόγητον	κακολόγητον
	Plural	κακολόγωμεν	κακολόγητε	κακολόγωσιν*
Optative	Singular	κακολόγοιμι	κακολόγοις	κακολόγοι
	Dual		κακολόγοιτον	κακολογοίτην
	Plural	κακολόγοιμεν	κακολόγοιτε	κακολόγοιεν
Imperative	Singular		κακολο͂γει	κακολογεῖτω
	Dual		κακολόγειτον	κακολογεῖτων
	Plural		κακολόγειτε	κακολογοῦντων, κακολογεῖτωσαν
Infinitive		κακολόγειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακολογων κακολογουντος	κακολογουσα κακολογουσης	κακολογουν κακολογουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακολόγουμαι	κακολόγει, κακολόγῃ	κακολόγειται
	Dual		κακολόγεισθον	κακολόγεισθον
	Plural	κακολογοῦμεθα	κακολόγεισθε	κακολόγουνται
Subjunctive	Singular	κακολόγωμαι	κακολόγῃ	κακολόγηται
	Dual		κακολόγησθον	κακολόγησθον
	Plural	κακολογώμεθα	κακολόγησθε	κακολόγωνται
Optative	Singular	κακολογοίμην	κακολόγοιο	κακολόγοιτο
	Dual		κακολόγοισθον	κακολογοίσθην
	Plural	κακολογοίμεθα	κακολόγοισθε	κακολόγοιντο
Imperative	Singular		κακολόγου	κακολογεῖσθω
	Dual		κακολόγεισθον	κακολογεῖσθων
	Plural		κακολόγεισθε	κακολογεῖσθων, κακολογεῖσθωσαν
Infinitive		κακολόγεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακολογουμενος κακολογουμενου	κακολογουμενη κακολογουμενης	κακολογουμενον κακολογουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκακολο͂γουν	ἐκακολο͂γεις	ἐκακολο͂γειν*
	Dual		ἐκακολόγειτον	ἐκακολογεῖτην
	Plural	ἐκακολόγουμεν	ἐκακολόγειτε	ἐκακολο͂γουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκακολογοῦμην	ἐκακολόγου	ἐκακολόγειτο
	Dual		ἐκακολόγεισθον	ἐκακολογεῖσθην
	Plural	ἐκακολογοῦμεθα	ἐκακολόγεισθε	ἐκακολόγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

δεύτερον, ὅτῳ κακὸν πρόσεστιν ἄλλωσ τῇ δ’ ἱστορίᾳ μὴ προσῆκον, ὁ δὲ συγγραφεὺσ ἐπιδράττεται τούτου καὶ παρεμβάλλει τοῖσ πράγμασιν οὐδὲν δεομένοισ, ἀλλὰ τὴν διήγησιν ἐπεξάγων καὶ κυκλούμενοσ, ὅπωσ ἐμπεριλάβῃ ἀτύχημά τινοσ ἢ πρᾶξιν ἄτοπον καὶ οὐ χρηστήν, δῆλόσ ἐστιν ἡδόμενοσ τῷ κακολογεῖν. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 3 1:1)
ὅτι δὲ καὶ δυσμενὴσ ἦν πρὸσ ἅπαντασ, δῆλον καὶ ἐκ τῶν ἐν τῷ Ιὤνι ἐπιγραφομένῳ,8 ἐν ᾧ πρῶτον μὲν κακολογεῖ πάντασ τοὺσ ποιητάσ, ἔπειτα καὶ τοὺσ ὑπὸ τοῦ δήμου προαγομένουσ, Φανοσθένη τὸν Ἄνδριον κἀπολλόδωρον τὸν Κυζικηνόν, ἔτι δὲ τὸν Κλαζομένιον Ἡρακλείδην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 5:1)
καὶ ὁ τοῦ βασκάνου δὲ καὶ τῷ κακολογεῖν ἀεὶ καὶ ψέγειν χαίροντοσ, ἄν ποτε προαχθεὶσ ἐπαινέσῃ τινὰ τῶν ἐνδόξων, καθαπτόμενοσ καὶ ἀντιλέγων ὡσ νόσημα τοῦτ’ ἔχοντοσ, ἀνθρώπουσ ἐπαινεῖν καὶ μηδενὸσ ἀξίουσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 19 4:1)
καὶ ταῦτα λέγοντεσ οἰέσθε μὲν ἐμὲ κακολογεῖν, ἀποφαίνετε δὲ σκαιοτάτουσ ἑαυτούσ, οἵτινεσ μὲν ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον τὸν αὐτὸν ἄνδρα λάθρᾳ μὲν ἐλοιδορεῖτε, φανερῶσ δὲ φίλον ἐνομίζετε. (Lysias, Speeches, 7:3)
καὶ τοσούτῳ πλείονοσ ὀργῆσ ἄξιόσ ἐστιν νῦν ἢ πρότερον, ὅσῳ τότε μὲν γράφειν μόνον ᾤετο δεῖν παρὰ τοὺσ νόμουσ, νυνὶ δὲ πάντα ποιεῖν, αἰτιᾶσθαι, λέγειν, διαβάλλειν, βλασφημεῖν, θανάτου τιμᾶσθαι, εἰσαγγέλλειν, κακολογεῖν τοὺσ ἐπιτίμουσ αὐτὸσ ὀφείλων τῷ δημοσίῳ· (Demosthenes, Speeches 21-30, 114:2)

Synonyms

to speak ill of
- κακορροθέω (to speak evil of, abuse, revile)
- κακηγορέω (to speak ill of, abuse, slander)
- δυσφημέω (to speak ill of)
- δεννάζω (to abuse, revile, to utter)
- κακοστομέω (to speak evil of, abuse)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κακολογέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to speak ill of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κακολογέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to speak ill of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어