뜻

1. 소리, 음, 소음, 음향

1. any loud sound: the shout or cry, the sound

예문

• καὶ σακέων βαρύδουπον ἐμήσατο κόμπον ἀράσσειν, εἴ ποτε δειμαίνοντεσ ἀναθρῴσκοιεν ἰωήν· (Colluthus, Rape of Helen, book 124)

  (콜루토스, Rape of Helen, book 124)

• καί νύ κεν ἂψ ὀπίσω Μυσῶν ἐπὶ γαῖαν ἵκοντο λαῖτμα βιησάμενοι ἀνέμου τ’ ἄλληκτον ἰωήν, εἰ μὴ Θρηικίοιο δύω υἱε͂σ Βορέαο Αἰακίδην χαλεποῖσιν ἐρητύεσκον ἔπεσσιν, σχέτλιοι· (Apollodorus, Argonautica, book 1 22:28)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:28)

• σοι μέλλων ἐνέπειν, παλίνορσον ἰωὴν ἂψ ἀνασειράζω, καὶ πάλιν ἄγχι μένω· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2411)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 2411)

• λεύσσω δὴ παρὰ νηυσὶ πυρὸσ δηί̈οιο ἰωήν· (Homer, Iliad, Book 16 10:10)

  (호메로스, 일리아스, Book 16 10:10)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.