Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰσάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἰσάζω

Structure: ἰσάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: i)/sos

Sense

  1. to make equal, to balance, to equalise, to make oneself equal to another

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσάζω ἰσάζεις ἰσάζει
Dual ἰσάζετον ἰσάζετον
Plural ἰσάζομεν ἰσάζετε ἰσάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἰσάζω ἰσάζῃς ἰσάζῃ
Dual ἰσάζητον ἰσάζητον
Plural ἰσάζωμεν ἰσάζητε ἰσάζωσιν*
OptativeSingular ἰσάζοιμι ἰσάζοις ἰσάζοι
Dual ἰσάζοιτον ἰσαζοίτην
Plural ἰσάζοιμεν ἰσάζοιτε ἰσάζοιεν
ImperativeSingular ί̓σαζε ἰσαζέτω
Dual ἰσάζετον ἰσαζέτων
Plural ἰσάζετε ἰσαζόντων, ἰσαζέτωσαν
Infinitive ἰσάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσαζων ἰσαζοντος ἰσαζουσα ἰσαζουσης ἰσαζον ἰσαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσάζομαι ἰσάζει, ἰσάζῃ ἰσάζεται
Dual ἰσάζεσθον ἰσάζεσθον
Plural ἰσαζόμεθα ἰσάζεσθε ἰσάζονται
SubjunctiveSingular ἰσάζωμαι ἰσάζῃ ἰσάζηται
Dual ἰσάζησθον ἰσάζησθον
Plural ἰσαζώμεθα ἰσάζησθε ἰσάζωνται
OptativeSingular ἰσαζοίμην ἰσάζοιο ἰσάζοιτο
Dual ἰσάζοισθον ἰσαζοίσθην
Plural ἰσαζοίμεθα ἰσάζοισθε ἰσάζοιντο
ImperativeSingular ἰσάζου ἰσαζέσθω
Dual ἰσάζεσθον ἰσαζέσθων
Plural ἰσάζεσθε ἰσαζέσθων, ἰσαζέσθωσαν
Infinitive ἰσάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσαζομενος ἰσαζομενου ἰσαζομενη ἰσαζομενης ἰσαζομενον ἰσαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ́̓σαζον ῑ́̓σαζες ῑ́̓σαζεν*
Dual ῑ̓σάζετον ῑ̓σαζέτην
Plural ῑ̓σάζομεν ῑ̓σάζετε ῑ́̓σαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̓σαζόμην ῑ̓σάζου ῑ̓σάζετο
Dual ῑ̓σάζεσθον ῑ̓σαζέσθην
Plural ῑ̓σαζόμεθα ῑ̓σάζεσθε ῑ̓σάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥστε τὸ ἄδικον τοῦτο ἄνισον ὂν ἰσάζειν πειρᾶται ὁ δικαστήσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 51:1)
  • ἀλλὰ πειρᾶται τῇ ζημίᾳ ἰσάζειν, ἀφαιρῶν τοῦ κέρδουσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 51:3)
  • ὁμοίωσ δὲ καὶ ἡδεῖσ καὶ διὰ τὸ χρήσιμον, ἰσάζοντεσ ταῖσ ὠφελείαισ καὶ διαφέροντεσ, τοὺσ ἴσουσ μὲν κατ’ ἰσότητα δεῖ τῷ φιλεῖν καὶ τοῖσ λοιποῖσ ἰσάζειν, τοὺσ δ’ ἀνίσουσ τὸ ἀνάλογον ταῖσ ὑπεροχαῖσ ἀποδιδόναι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 137:1)
  • σύνθετον μὲν γὰρ οὐκ ἔσται σῶμα, εἰ πεπέρανται τῷ πλήθει τὰ στοιχεῖα δεῖ γὰρ ἰσάζειν τὰ ἐναντία καὶ μὴ εἶναι ἓν αὐτῶν ἄπειρον· (Aristotle, Metaphysics, Book 11 159:4)
  • διότιπερ ἀνίσων ὄντων πολλάκισ τῶν ἀνδρῶν ἰσάζειν ἀεὶ συμβαίνει πάντα τὰ μέρη κατὰ τὸ μῆκοσ διὰ τὴν τοῦ βάθουσ διαφοράν. (Polybius, Histories, book 6, chapter 29 5:1)

Synonyms

  1. to make equal

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION