Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱππαρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἱππαρχέω ἱππαρχήσω

Structure: ἱππαρχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: i(/pparxos

Sense

  1. to command the cavalry

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππάρχω ἱππάρχεις ἱππάρχει
Dual ἱππάρχειτον ἱππάρχειτον
Plural ἱππάρχουμεν ἱππάρχειτε ἱππάρχουσιν*
SubjunctiveSingular ἱππάρχω ἱππάρχῃς ἱππάρχῃ
Dual ἱππάρχητον ἱππάρχητον
Plural ἱππάρχωμεν ἱππάρχητε ἱππάρχωσιν*
OptativeSingular ἱππάρχοιμι ἱππάρχοις ἱππάρχοι
Dual ἱππάρχοιτον ἱππαρχοίτην
Plural ἱππάρχοιμεν ἱππάρχοιτε ἱππάρχοιεν
ImperativeSingular ἱππᾶρχει ἱππαρχεῖτω
Dual ἱππάρχειτον ἱππαρχεῖτων
Plural ἱππάρχειτε ἱππαρχοῦντων, ἱππαρχεῖτωσαν
Infinitive ἱππάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππαρχων ἱππαρχουντος ἱππαρχουσα ἱππαρχουσης ἱππαρχουν ἱππαρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππάρχουμαι ἱππάρχει, ἱππάρχῃ ἱππάρχειται
Dual ἱππάρχεισθον ἱππάρχεισθον
Plural ἱππαρχοῦμεθα ἱππάρχεισθε ἱππάρχουνται
SubjunctiveSingular ἱππάρχωμαι ἱππάρχῃ ἱππάρχηται
Dual ἱππάρχησθον ἱππάρχησθον
Plural ἱππαρχώμεθα ἱππάρχησθε ἱππάρχωνται
OptativeSingular ἱππαρχοίμην ἱππάρχοιο ἱππάρχοιτο
Dual ἱππάρχοισθον ἱππαρχοίσθην
Plural ἱππαρχοίμεθα ἱππάρχοισθε ἱππάρχοιντο
ImperativeSingular ἱππάρχου ἱππαρχεῖσθω
Dual ἱππάρχεισθον ἱππαρχεῖσθων
Plural ἱππάρχεισθε ἱππαρχεῖσθων, ἱππαρχεῖσθωσαν
Infinitive ἱππάρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππαρχουμενος ἱππαρχουμενου ἱππαρχουμενη ἱππαρχουμενης ἱππαρχουμενον ἱππαρχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππαρχήσω ἱππαρχήσεις ἱππαρχήσει
Dual ἱππαρχήσετον ἱππαρχήσετον
Plural ἱππαρχήσομεν ἱππαρχήσετε ἱππαρχήσουσιν*
OptativeSingular ἱππαρχήσοιμι ἱππαρχήσοις ἱππαρχήσοι
Dual ἱππαρχήσοιτον ἱππαρχησοίτην
Plural ἱππαρχήσοιμεν ἱππαρχήσοιτε ἱππαρχήσοιεν
Infinitive ἱππαρχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππαρχησων ἱππαρχησοντος ἱππαρχησουσα ἱππαρχησουσης ἱππαρχησον ἱππαρχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππαρχήσομαι ἱππαρχήσει, ἱππαρχήσῃ ἱππαρχήσεται
Dual ἱππαρχήσεσθον ἱππαρχήσεσθον
Plural ἱππαρχησόμεθα ἱππαρχήσεσθε ἱππαρχήσονται
OptativeSingular ἱππαρχησοίμην ἱππαρχήσοιο ἱππαρχήσοιτο
Dual ἱππαρχήσοισθον ἱππαρχησοίσθην
Plural ἱππαρχησοίμεθα ἱππαρχήσοισθε ἱππαρχήσοιντο
Infinitive ἱππαρχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππαρχησομενος ἱππαρχησομενου ἱππαρχησομενη ἱππαρχησομενης ἱππαρχησομενον ἱππαρχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔ππᾶρχουν ῑ̔ππᾶρχεις ῑ̔ππᾶρχειν*
Dual ῑ̔ππάρχειτον ῑ̔ππαρχεῖτην
Plural ῑ̔ππάρχουμεν ῑ̔ππάρχειτε ῑ̔ππᾶρχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔ππαρχοῦμην ῑ̔ππάρχου ῑ̔ππάρχειτο
Dual ῑ̔ππάρχεισθον ῑ̔ππαρχεῖσθην
Plural ῑ̔ππαρχοῦμεθα ῑ̔ππάρχεισθε ῑ̔ππάρχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτῳ δοκεῖ, ὦ ἱππεῖσ, Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα. (Lucian, 53:4)
  • ἀλλ’ εἰσ μὲν Λῆμνον τὸν παρ’ ὑμῶν ἵππαρχον δεῖ πλεῖν, τῶν δ’ ὑπὲρ τῶν τῆσ πόλεωσ κτημάτων ἀγωνιζομένων Μενέλαον ἱππαρχεῖν. (Demosthenes, Speeches, 32:2)
  • ταύτην γὰρ λέγομεν εἶναι τὴν πολιτικὴν ἀρχήν, ἣν δεῖ τὸν ἄρχοντα ἀρχόμενον μαθεῖν, οἱο͂ν ἱππαρχεῖν ἱππαρχηθέντα, στρατηγεῖν στρατηγηθέντα καὶ ταξιαρχήσαντα καὶ λοχαγήσαντα. (Aristotle, Politics, Book 3 65:2)
  • καὶ ἱππαρχεῖν δέ τινι ᾑρημένῳ οἶδά ποτε αὐτὸν τοιάδε διαλεχθέντα· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 3 2:1)
  • ἔχοισ ἄν, ἔφη, ὦ νεανία, εἰπεῖν ἡμῖν ὅτου ἕνεκα ἐπεθύμησασ ἱππαρχεῖν; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 3 2:2)

Synonyms

  1. to command the cavalry

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION