Sense

1. waning
2. causing to decline, wasting

Examples

• οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ’ ἐσ τόδ’ ἀπέρχει κεῦθοσ νεκύων, οὔτε φθινάσιν πληγεῖσα νόσοισ οὔτε ξιφέων ἐπίχειρα λαχοῦσ’, ἀλλ’ αὐτόνομοσ ζῶσα μόνη δὴ θνητῶν Αἵδην καταβήσει. (Sophocles, Antigone, choral, anapests1)

Similar forms

• φθίνοντος (37)
• φθίνει (25)
• φθίνειν (16)
• φθινοπώρῳ (9)
• φθινόντων (6)
• φθινούσης (5)
• φθινώδης (5)
• φθινῶδες (5)
• φθίνουσιν (5)
• φθινώδεες (5)
• φθίνουσα (4)
• φθίνοντα (3)
• φθινάδα (3)
• φθίνουσαν (3)
• φθίνουσι (3)
• φθινώδεα (3)
• φθινώδεσι (3)
• φθινάδος (2)
• φθῖνον (2)
• φθίνοντι (2)
• φθινωδέων (2)
• φθινάδι (2)
• φθίνον (2)
• φθινάδες (1)
• φθινέτω (1)
• φθίνοντός (1)
• φθινώδεά (1)
• φθίνους (1)
• φθινύθειν (1)
• <φθίνοντοσ> (1)
• φθινώδεας (1)
• φθίνωσιν (1)
• φθίνεις (1)
• φθινύθω (1)
• φθινάσιν (1)
• φθίνοντ (1)
• φθινύθει (1)
• φθινώδεος (1)
• φθίνοιεν (1)
• φθίνων (1)
• φθίνοντες (1)
• φθίνυθον (1)
• φθινὰς (1)
• φθίνυλλα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.