뜻

1. 감쇠

1. waning
2. causing to decline, wasting

예문

• οὐδενὸσ γὰρ οὕτω θεάματοσ ἐρασθεὶσ ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ ὡσ τοῦ Τιγελλῖνον ἰδεῖν ἀπαγόμενον, οὐδὲ παυσάμενοσ ἐν πᾶσι θεάτροισ καὶ σταδίοισ αἰτούμενοσ ἐκεῖνον, ἐπεπλήχθη διαγράμματι τοῦ αὐτοκράτοροσ Τιγελλῖνον μὲν οὐ πολὺν ἔτι βιώσεσθαι φάσκοντοσ χρόνον ὑπὸ φθινάδοσ νόσου δαπανώμενον, ἐκείνουσ δὲ παραιτουμένου μὴ διαγριαίνειν μηδὲ τυραννικὴν ποιεῖν τὴν ἡγεμονίαν. (Plutarch, Galba, chapter 17 4:1)

  (플루타르코스, Galba, chapter 17 4:1)

• πάλιν δ’ αὔξονται μέχρι πανσελήνου, καὶ μειοῦνται πάλιν ἑώσ διχοτόμου φθινάδοσ· (Strabo, Geography, book 3, chapter 5 16:10)

  (스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 16:10)

유사 형태

• φθίνοντος (37)
• φθίνει (25)
• φθίνειν (16)
• φθινοπώρῳ (9)
• φθινόντων (6)
• φθινώδεες (5)
• φθινούσης (5)
• φθινώδης (5)
• φθινῶδες (5)
• φθίνουσιν (5)
• φθίνουσα (4)
• φθίνοντα (3)
• φθίνουσαν (3)
• φθινάδα (3)
• φθίνουσι (3)
• φθινώδεα (3)
• φθινώδεσι (3)
• φθίνον (2)
• φθινάδος (2)
• φθῖνον (2)
• φθινωδέων (2)
• φθίνοντι (2)
• φθινάδι (2)
• φθίνυλλα (1)
• φθινὰς (1)
• φθίνοντός (1)
• φθινώδεά (1)
• φθινάδες (1)
• φθινέτω (1)
• φθίνους (1)
• φθινύθειν (1)
• <φθίνοντοσ> (1)
• φθινώδεας (1)
• φθίνωσιν (1)
• φθινύθω (1)
• φθίνεις (1)
• φθινύθει (1)
• φθινώδεος (1)
• φθινάσιν (1)
• φθίνοντ (1)
• φθίνων (1)
• φθίνοιεν (1)
• φθίνυθον (1)
• φθίνοντες (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.