뜻

1. 감쇠

1. waning
2. causing to decline, wasting

예문

• καὶ τέλοσ ἐκεῖνον μὲν εἰσ νόσον ἐμβαλὼν φθινάδα καὶ χαλεπήν, λαγὼν πιόντα θαλάσσιον, διέφθειρεν, αὐτὸσ δὲ τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ὡσ τῷ παιδὶ τῷ ἐκείνου Βάττῳ διαφυλάττων. (Plutarch, Mulierum virtutes, 2:1)

  (플루타르코스, Mulierum virtutes, 2:1)

• καὶ τέλοσ ἐκεῖνον μὲν εἰσ νόσον ἐμβαλὼν φθινάδα καὶ χαλεπὴν λαγὼν πιόντα θαλάσσιον διέφθειρεν, αὐτὸσ δὲ τὴν ἀρχὴν εἶχεν ὡσ τῷ παιδὶ τῷ ἐκείνου Βάττῳ διαφυλάττων. (Plutarch, Mulierum virtutes, 3:1)

  (플루타르코스, Mulierum virtutes, 3:1)

• οἰκεῖν δὲ τὰ μὲν ἐπιγράμματα ἐν Τεγέᾳ φησιν αὐτόν, τὰ δὲ ἀναθήματα ἀνέθηκεν ἐσ Ὀλυμπίαν εὐχήν τινα ἐκτελῶν ἐπὶ σωτηρίᾳ παιδὸσ νοσήσαντοσ νόσον φθινάδα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 26 8:2)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 26 8:2)

유사 형태

• φθίνοντος (37)
• φθίνει (25)
• φθίνειν (16)
• φθινοπώρῳ (9)
• φθινόντων (6)
• φθινώδεες (5)
• φθινούσης (5)
• φθινώδης (5)
• φθινῶδες (5)
• φθίνουσιν (5)
• φθίνουσα (4)
• φθίνοντα (3)
• φθίνουσαν (3)
• φθινάδα (3)
• φθίνουσι (3)
• φθινώδεα (3)
• φθινώδεσι (3)
• φθίνον (2)
• φθινάδος (2)
• φθῖνον (2)
• φθινωδέων (2)
• φθίνοντι (2)
• φθινάδι (2)
• φθίνυλλα (1)
• φθινὰς (1)
• φθίνοντός (1)
• φθινώδεά (1)
• φθινάδες (1)
• φθινέτω (1)
• φθίνους (1)
• φθινύθειν (1)
• <φθίνοντοσ> (1)
• φθινώδεας (1)
• φθίνωσιν (1)
• φθινύθω (1)
• φθίνεις (1)
• φθινύθει (1)
• φθινώδεος (1)
• φθινάσιν (1)
• φθίνοντ (1)
• φθίνων (1)
• φθίνοιεν (1)
• φθίνυθον (1)
• φθίνοντες (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.