Sense

1. waning
2. causing to decline, wasting

Examples

• ὡσ Φάυλλοσ νόσῳ περιπεσὼν φθινάδι τὸν βίον ἐπιπόνωσ κατέστρεψεν. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, 33)
• αὐτὸσ δὲ περιπεσὼν νόσῳ φθινάδι καὶ πολὺν χρόνον ἀρρωστήσασ ἐπιπόνωσ καὶ τῆσ ἀσεβείασ οἰκείωσ κατέστρεψε τὸν βίον, καταλιπὼν τῶν Φωκέων στρατηγὸν Φάλαικον τὸν Ὀνομάρχου υἱὸν τοῦ τὸν ἱερὸν πόλεμον ἐκκαύσαντοσ, ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν ὄντα· (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 38 7:1)

Similar forms

• φθίνοντος (37)
• φθίνει (25)
• φθίνειν (16)
• φθινοπώρῳ (9)
• φθινόντων (6)
• φθινούσης (5)
• φθινώδης (5)
• φθινῶδες (5)
• φθίνουσιν (5)
• φθινώδεες (5)
• φθίνουσα (4)
• φθίνοντα (3)
• φθινάδα (3)
• φθίνουσαν (3)
• φθίνουσι (3)
• φθινώδεα (3)
• φθινώδεσι (3)
• φθινάδος (2)
• φθῖνον (2)
• φθίνοντι (2)
• φθινωδέων (2)
• φθινάδι (2)
• φθίνον (2)
• φθινάδες (1)
• φθινέτω (1)
• φθίνοντός (1)
• φθινώδεά (1)
• φθίνους (1)
• φθινύθειν (1)
• <φθίνοντοσ> (1)
• φθινώδεας (1)
• φθίνωσιν (1)
• φθίνεις (1)
• φθινύθω (1)
• φθινάσιν (1)
• φθίνοντ (1)
• φθινύθει (1)
• φθινώδεος (1)
• φθίνοιεν (1)
• φθίνων (1)
• φθίνοντες (1)
• φθίνυθον (1)
• φθινὰς (1)
• φθίνυλλα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.