Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιληκοέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιληκοέω φιληκοήσω

Structure: φιληκοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from filh/kous

Sense

  1. to be attentive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληκόω φιληκόεις φιληκόει
Dual φιληκόειτον φιληκόειτον
Plural φιληκόουμεν φιληκόειτε φιληκόουσιν*
SubjunctiveSingular φιληκόω φιληκόῃς φιληκόῃ
Dual φιληκόητον φιληκόητον
Plural φιληκόωμεν φιληκόητε φιληκόωσιν*
OptativeSingular φιληκόοιμι φιληκόοις φιληκόοι
Dual φιληκόοιτον φιληκοοίτην
Plural φιληκόοιμεν φιληκόοιτε φιληκόοιεν
ImperativeSingular φιληκο͂ει φιληκοεῖτω
Dual φιληκόειτον φιληκοεῖτων
Plural φιληκόειτε φιληκοοῦντων, φιληκοεῖτωσαν
Infinitive φιληκόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληκοων φιληκοουντος φιληκοουσα φιληκοουσης φιληκοουν φιληκοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληκόουμαι φιληκόει, φιληκόῃ φιληκόειται
Dual φιληκόεισθον φιληκόεισθον
Plural φιληκοοῦμεθα φιληκόεισθε φιληκόουνται
SubjunctiveSingular φιληκόωμαι φιληκόῃ φιληκόηται
Dual φιληκόησθον φιληκόησθον
Plural φιληκοώμεθα φιληκόησθε φιληκόωνται
OptativeSingular φιληκοοίμην φιληκόοιο φιληκόοιτο
Dual φιληκόοισθον φιληκοοίσθην
Plural φιληκοοίμεθα φιληκόοισθε φιληκόοιντο
ImperativeSingular φιληκόου φιληκοεῖσθω
Dual φιληκόεισθον φιληκοεῖσθων
Plural φιληκόεισθε φιληκοεῖσθων, φιληκοεῖσθωσαν
Infinitive φιληκόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληκοουμενος φιληκοουμενου φιληκοουμενη φιληκοουμενης φιληκοουμενον φιληκοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληκοήσω φιληκοήσεις φιληκοήσει
Dual φιληκοήσετον φιληκοήσετον
Plural φιληκοήσομεν φιληκοήσετε φιληκοήσουσιν*
OptativeSingular φιληκοήσοιμι φιληκοήσοις φιληκοήσοι
Dual φιληκοήσοιτον φιληκοησοίτην
Plural φιληκοήσοιμεν φιληκοήσοιτε φιληκοήσοιεν
Infinitive φιληκοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληκοησων φιληκοησοντος φιληκοησουσα φιληκοησουσης φιληκοησον φιληκοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληκοήσομαι φιληκοήσει, φιληκοήσῃ φιληκοήσεται
Dual φιληκοήσεσθον φιληκοήσεσθον
Plural φιληκοησόμεθα φιληκοήσεσθε φιληκοήσονται
OptativeSingular φιληκοησοίμην φιληκοήσοιο φιληκοήσοιτο
Dual φιληκοήσοισθον φιληκοησοίσθην
Plural φιληκοησοίμεθα φιληκοήσοισθε φιληκοήσοιντο
Infinitive φιληκοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληκοησομενος φιληκοησομενου φιληκοησομενη φιληκοησομενης φιληκοησομενον φιληκοησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιληκο͂ουν ἐφιληκο͂εις ἐφιληκο͂ειν*
Dual ἐφιληκόειτον ἐφιληκοεῖτην
Plural ἐφιληκόουμεν ἐφιληκόειτε ἐφιληκο͂ουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιληκοοῦμην ἐφιληκόου ἐφιληκόειτο
Dual ἐφιληκόεισθον ἐφιληκοεῖσθην
Plural ἐφιληκοοῦμεθα ἐφιληκόεισθε ἐφιληκόουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ ἐκ βραχείασ δαιτὸσ ἡ βαιὰ κύλιξ αὐτοῖσ κυκλεῖται πρὸσ μέτρον, τράγημα δὲ ὁ σωφρονιστὴσ τοῖσ φιληκόοισ λόγοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 15:3)
  • ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τὸν τόπον ἐπέστημεν, οὐδὲν ἀφετέον ἀργὸν οὐδ’ ἐν αὐτῇ τῇ φάσει κείμενον, ὅπερ οἱ πλεῖστοι ποιεῖν εἰώθασι τῶν συγγραφέων, ἀποδεικτικῇ δὲ μᾶλλον τῇ διηγήσει χρηστέον, ἵνα μηδὲν ἄπορον ἀπολείπωμεν τῶν ζητουμένων τοῖσ φιληκόοισ. (Polybius, Histories, book 4, chapter 40 1:2)
  • ἀπολείπομεν πρόδηλον τοῖσ φιλομαθοῦσι τὴν ἐπαναγωγὴν ἐπὶ τὸν συνεχῆ λόγον καὶ τὰσ μεσολαβηθείσασ ἀεὶ τῶν πράξεων, ὥστε μηδὲν ἀτελὲσ μηδ’ ἐλλιπὲσ γίνεσθαι τοῖσ φιληκόοισ τῶν προειρημένων. (Polybius, Histories, book 38, chapter 6 6:1)

Synonyms

  1. to be attentive

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION