Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐημερέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εὐημερέω εὐημερήσω

Structure: εὐημερέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)h/meros

Sense

  1. to spend the day cheerfully, live happily from day to day, 'tis fair weather
  2. to be successful in, gain one's point

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐημέρω εὐημέρεις εὐημέρει
Dual εὐημέρειτον εὐημέρειτον
Plural εὐημέρουμεν εὐημέρειτε εὐημέρουσιν*
SubjunctiveSingular εὐημέρω εὐημέρῃς εὐημέρῃ
Dual εὐημέρητον εὐημέρητον
Plural εὐημέρωμεν εὐημέρητε εὐημέρωσιν*
OptativeSingular εὐημέροιμι εὐημέροις εὐημέροι
Dual εὐημέροιτον εὐημεροίτην
Plural εὐημέροιμεν εὐημέροιτε εὐημέροιεν
ImperativeSingular εὐημε͂ρει εὐημερεῖτω
Dual εὐημέρειτον εὐημερεῖτων
Plural εὐημέρειτε εὐημεροῦντων, εὐημερεῖτωσαν
Infinitive εὐημέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐημερων εὐημερουντος εὐημερουσα εὐημερουσης εὐημερουν εὐημερουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐημέρουμαι εὐημέρει, εὐημέρῃ εὐημέρειται
Dual εὐημέρεισθον εὐημέρεισθον
Plural εὐημεροῦμεθα εὐημέρεισθε εὐημέρουνται
SubjunctiveSingular εὐημέρωμαι εὐημέρῃ εὐημέρηται
Dual εὐημέρησθον εὐημέρησθον
Plural εὐημερώμεθα εὐημέρησθε εὐημέρωνται
OptativeSingular εὐημεροίμην εὐημέροιο εὐημέροιτο
Dual εὐημέροισθον εὐημεροίσθην
Plural εὐημεροίμεθα εὐημέροισθε εὐημέροιντο
ImperativeSingular εὐημέρου εὐημερεῖσθω
Dual εὐημέρεισθον εὐημερεῖσθων
Plural εὐημέρεισθε εὐημερεῖσθων, εὐημερεῖσθωσαν
Infinitive εὐημέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐημερουμενος εὐημερουμενου εὐημερουμενη εὐημερουμενης εὐημερουμενον εὐημερουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐημερήσω εὐημερήσεις εὐημερήσει
Dual εὐημερήσετον εὐημερήσετον
Plural εὐημερήσομεν εὐημερήσετε εὐημερήσουσιν*
OptativeSingular εὐημερήσοιμι εὐημερήσοις εὐημερήσοι
Dual εὐημερήσοιτον εὐημερησοίτην
Plural εὐημερήσοιμεν εὐημερήσοιτε εὐημερήσοιεν
Infinitive εὐημερήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐημερησων εὐημερησοντος εὐημερησουσα εὐημερησουσης εὐημερησον εὐημερησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐημερήσομαι εὐημερήσει, εὐημερήσῃ εὐημερήσεται
Dual εὐημερήσεσθον εὐημερήσεσθον
Plural εὐημερησόμεθα εὐημερήσεσθε εὐημερήσονται
OptativeSingular εὐημερησοίμην εὐημερήσοιο εὐημερήσοιτο
Dual εὐημερήσοισθον εὐημερησοίσθην
Plural εὐημερησοίμεθα εὐημερήσοισθε εὐημερήσοιντο
Infinitive εὐημερήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐημερησομενος εὐημερησομενου εὐημερησομενη εὐημερησομενης εὐημερησομενον εὐημερησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ταῦτα ἀπαγγείλασ ἀπιὼν διηγήσασθαι οἴκαδε τῇ αὑτοῦ γυναικί, ὡσ καθ’ ὑπερβολὴν εὐημέρει. (Theophrastus, Characters, 11:3)
  • καὶ ταῖσι Θήβαισ εἰ τανῦν εὐημερεῖ καλῶσ τὰ πρὸσ σέ, μυρίασ ὁ μυρίοσ χρόνοσ τεκνοῦται νύκτασ ἡμέρασ τ’ ἰών, ἐν αἷσ τὰ νῦν ξύμφωνα δεξιώματα δόρει διασκεδῶσιν ἐκ σμικροῦ λόγου· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:5)
  • ὁ Ἀριστίωνοσ εὐημέρει παρὰ τοῖσ δειπνοῦσι μάγειροσ, ὡσ τὰ τ’ ἄλλα χαριέντωσ ὀψοποιήσασ καὶ τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα παραθεὶσ ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, 1)
  • οὗτοσ τὰ τῶν Στωικῶν βιβλία ἀναγνοὺσ ἐπιμελῶσ <καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶσ αὐτοῖσ ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει τοσοῦτον, ὥστε ἐκεῖνο ἐπιλέγειν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef q'. KARNEADHS 1:2)

Synonyms

  1. to be successful in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION