ἐπιτήδευσις
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιτήδευσις
ἐπιτήδευσεως
Structure:
ἐπιτηδευσι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- devotion or attention to, refinements
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ψυχρὰ γὰρ ἡ παρονομασία καὶ οὐ προσβάλλουσα πάθοσ, ἀλλ’ ἐπιτήδευσιν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 48 3:5)
- εἰ δέ ποτ’ αὐτομάτωσ ἐπὶ τοῦτο κατενεχθείη, τὸ ἀνεπιτήδευτον ἐμφαίνειν θέλει καὶ ἀφελέσ, οὔτε προσθήκαισ τισὶν ὀνομάτων, ἵνα ὁ κύκλοσ ἐκπληρωθῇ, μηδὲν ὠφελούσαισ τὸν νοῦν χρωμένη οὔτε ὅπωσ αἱ βάσεισ αὐτῶν γένοιντο θεατρικαί τινεσ ἢ γλαφυραί, σπουδὴν ἔχουσα οὐδ’ ἵνα τῷ πνεύματι τοῦ λέγοντοσ ὦσιν αὐτάρκεισ συμμετρουμένη μάλα, οὐδ’ ἄλλην τινὰ τοιαύτην ἔχουσα ἐπιτήδευσιν οὐδεμίαν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 229)
- τούτοισ τε δὴ τοῖσ λόγοισ χρώμενοσ δοκεῖ μοί τισ ἂν οὐδὲν ἔξω τοῦ εἰκότοσ ἀξιοῦν καὶ ἔτι ἐκεῖνα εἰπών, ὅτι μειράκιον μὲν ὄντα καὶ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτόμενον αὐτὸν οὐκ ἄλογον ἦν πάντα περισκοπεῖν, ὅσα δυνατὰ ἦν εἰσ ἐπιτήδευσιν ἀνθρωπίνην πεσεῖν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2571)
- ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ οὐκ ἔτι, ἀλλὰ δοκεῖ ἡ λέξισ ὡσ ἂν τύχῃ προάγεσθαι [ἀλλ’] ὑπτίαν ἐμφαίνουσα καὶ μηδεμίαν ἐπιτήδευσιν τῆσ λέξεωσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 1 7:4)
- οὗ χάριν οὐ ψέγω οὐδ’ αὐτὴν τὴν ἐπιτήδευσιν αὐτῶν καὶ τὴν ἀκαιρίαν μόνην μέμφομαι καὶ μάλιστα ὅταν ὑπὸ τοιούτου γίνηται ἀνδρόσ, ᾧ κανόνι ὀρθοεπείασ χρήσασθαι ἀξιοῦμεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 26 2:7)