Sense

1. an accusation, charge

Examples

• καὶ πάνυ μεντἄν, ὦ Ἰσχόμαχε, ἦν ἐν πολλῇ ἀθυμίᾳ τῷ ἐπικλήματι τούτῳ, εἰ μὴ πρῴην ἀπαντήσασ τῷ Νικίου τοῦ ἐπηλύτου ἵππῳ εἶδον πολλοὺσ ἀκολουθοῦντασ αὐτῷ θεατάσ, πολὺν δὲ λόγον ἐχόντων τινῶν περὶ αὐτοῦ ἤκουον· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 11 5:1)

Similar forms

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικληθεὶς (36)
• ἐπίκλην (31)
• ἐπικληθῆναι (21)
• ἐπικλήρων (19)
• ἐπικληθέντα (19)
• ἐπικλήρου (19)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικληθείς (14)
• ἐπίκληρον (13)
• Ἐπικλήρῳ (11)
• ἐπικλήσεως (11)
• ἐπίκλητος (8)
• ἐπικλήρους (6)
• ἐπίκλητοι (6)
• ἐπικλήτων (4)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπικληρῶσαι (3)
• ἐπικλήσεσι (2)
• ἐπίκλησίς (2)
• ἐπικλην (1)
• ἐπίκληροι (1)
• ἐπικλήσι (1)
• ἐπίκλητοί (1)
• ἐπικλήματι (1)
• ἐπικληθέντι (1)
• Ἐπικλήτου] (1)
• ἐπικλῄειν (1)
• ἐπίκληρός (1)
• ἐπικληρώσῃ (1)
• ἐπίκλητον (1)
• ἐπίκλην· (1)
• Ἐπικληρικὸς (1)
• ἐπικλήτους (1)
• ἐπίκλημα (1)
• ἐπίκλητός (1)
• Ἐπικλῆα (1)
• ἐπικλήτοισι (1)
• ἐπικλῄζεται (1)
• ἐπικληροῦσι (1)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήτου (1)
• ἐπίκλημ (1)
• ἐπικληθὲν (1)
• ἐπίκληρος (1)
• ἐπικλήσιος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.