Sense

1. an accusation, charge

Examples

• καὶ πάνυ μεντἄν, ὦ Ἰσχόμαχε, ἦν ἐν πολλῇ ἀθυμίᾳ τῷ ἐπικλήματι τούτῳ, εἰ μὴ πρῴην ἀπαντήσασ τῷ Νικίου τοῦ ἐπηλύτου ἵππῳ εἶδον πολλοὺσ ἀκολουθοῦντασ αὐτῷ θεατάσ, πολὺν δὲ λόγον ἐχόντων τινῶν περὶ αὐτοῦ ἤκουον· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 11 5:1)

Similar forms

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικληθεὶς (36)
• ἐπίκλην (31)
• ἐπικληθῆναι (21)
• ἐπικληθέντα (19)
• ἐπικλήρου (19)
• ἐπικλήρων (19)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικληθείς (14)
• ἐπίκληρον (13)
• ἐπικλήσεως (11)
• Ἐπικλήρῳ (11)
• ἐπίκλητος (8)
• ἐπικλήρους (6)
• ἐπίκλητοι (6)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπικλήτων (4)
• ἐπικληρῶσαι (3)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπίκλησίς (2)
• ἐπικλήσεσι (2)
• ἐπίκλητός (1)
• ἐπίκλημα (1)
• ἐπικλήτοισι (1)
• ἐπικλῄζεται (1)
• Ἐπικλῆα (1)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήτου (1)
• ἐπικληροῦσι (1)
• ἐπικλήσιος (1)
• ἐπίκλημ (1)
• ἐπικληθὲν (1)
• ἐπίκληρος (1)
• ἐπικλήσι (1)
• ἐπίκλητοί (1)
• ἐπικλην (1)
• ἐπίκληροι (1)
• Ἐπικλήτου] (1)
• ἐπικλήματι (1)
• ἐπικληθέντι (1)
• ἐπικληρώσῃ (1)
• ἐπίκλητον (1)
• ἐπικλῄειν (1)
• ἐπίκληρός (1)
• ἐπικλήτους (1)
• ἐπίκλην· (1)
• Ἐπικληρικὸς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.