ἐπιγουνίς
Third declension Noun;
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιγουνίς
ἐπιγουνίδος
Structure:
ἐπιγουνιδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- the part above the knee, the great muscle of the thigh, thigh-muscle
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰή δ’, ὦ θεοί, καὶ τὰ παρ’ ὑμῶν ἐμπνεῦσαι δεξιά, ὡσ νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα, ἵνα, εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα, καὶ ἡμῖν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγξηταί τίσ, οἱήν ἐκ ῥακέων ὁ γέρων ἐπιγουνίδα φαίνει. (Lucian, Hercules, 8:5)
- ἂν δὲ χιτῶνασ λεπταλέουσ λευκῆσ ἐπιγουνίδοσ ἄχρισ ἀείρον. (Apollodorus, Argonautica, book 3 14:37)
- χαίροι μὲν Διόνυσοσ, ὃν ἐν Δρακάνῳ νιφόεντι Ζεὺσ ὕπατοσ μεγάλαν ἐπιγουνίδα κάτθετο λύσασ· (Theocritus, Idylls, 20)
- καὶ ῥ’ ὁ μὲν ἦν Ἀχιλῆι πανείκελοσ, οἱο͂σ ἐκεῖνοσ τῶν Λυκομηδείων ἔνδον ἐήν θαλάμων κούρη δ’ ἀργυφέησ ἐπιγουνίδοσ ἄχρι χιτῶνα ζωσαμένη, Φοίβησ εἶδοσ ἀπεπλάσατο. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 255 1:1)
- Κρεμάσαι χρὴ τὸν ἄνθρωπον τῶν ποδῶν πρὸσ μεσόδμην δεσμῷ δυνατῷ μὲν, μαλθακῷ δὲ καὶ πλάτοσ ἔχοντι‧ τοὺσ δὲ πόδασ διέχειν χρὴ, ὅσον τέσσαρασ δακτύλουσ ἀπ’ ἀλλήλων, ἢ καὶ ἔλασσον‧ χρὴ δὲ καὶ ἐπάνωθεν τῶν ἐπιγουνίδων προσπεριβεβλῆσθαι πλαῖ ἱμάντι καὶ μαλθακῷ, ἀνατείνοντι ἐσ τὴν μεσόδμην‧ τὸ δὲ σκέλοσ τὸ σιναρὸν ἐντετάσθαι χρὴ ὡσ δύο δακτύλουσ μᾶλλον τοῦ ἑτέρου‧ ἀπὸ δὲ τῆσ γῆσ τὴν κεφαλὴν ἀπεχέτω ὡσ δύο πήχεασ, ἢ ὀλίγῳ πλέον, ἢ ἔλασσον‧ τὰσ δὲ χεῖρασ παρατεταμένασ παρὰ τὰσ πλευρὰσ προσδεδεμένοσ ἔστω μαλθακῷ τινι‧ πάντα δὲ ταῦτα ὑπτίῳ κατακειμένῳ κατασκευασθήτω, ὡσ ὅτι ἐλάχιστον χρόνον κρέμηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 70.2)
Synonyms
-
the part above the knee
- ἰγνύα (the part behind the thigh and knee, the ham)