Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιβρίθω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπιβρίθω ἐπιβρίσω

Structure: ἐπι (Prefix) + βρίθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall heavy upon, fall heavily, produce heavy, pressed closely

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιβρίθω ἐπιβρίθεις ἐπιβρίθει
Dual ἐπιβρίθετον ἐπιβρίθετον
Plural ἐπιβρίθομεν ἐπιβρίθετε ἐπιβρίθουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιβρίθω ἐπιβρίθῃς ἐπιβρίθῃ
Dual ἐπιβρίθητον ἐπιβρίθητον
Plural ἐπιβρίθωμεν ἐπιβρίθητε ἐπιβρίθωσιν*
OptativeSingular ἐπιβρίθοιμι ἐπιβρίθοις ἐπιβρίθοι
Dual ἐπιβρίθοιτον ἐπιβριθοίτην
Plural ἐπιβρίθοιμεν ἐπιβρίθοιτε ἐπιβρίθοιεν
ImperativeSingular ἐπιβρίθε ἐπιβριθέτω
Dual ἐπιβρίθετον ἐπιβριθέτων
Plural ἐπιβρίθετε ἐπιβριθόντων, ἐπιβριθέτωσαν
Infinitive ἐπιβρίθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιβριθων ἐπιβριθοντος ἐπιβριθουσα ἐπιβριθουσης ἐπιβριθον ἐπιβριθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιβρίθομαι ἐπιβρίθει, ἐπιβρίθῃ ἐπιβρίθεται
Dual ἐπιβρίθεσθον ἐπιβρίθεσθον
Plural ἐπιβριθόμεθα ἐπιβρίθεσθε ἐπιβρίθονται
SubjunctiveSingular ἐπιβρίθωμαι ἐπιβρίθῃ ἐπιβρίθηται
Dual ἐπιβρίθησθον ἐπιβρίθησθον
Plural ἐπιβριθώμεθα ἐπιβρίθησθε ἐπιβρίθωνται
OptativeSingular ἐπιβριθοίμην ἐπιβρίθοιο ἐπιβρίθοιτο
Dual ἐπιβρίθοισθον ἐπιβριθοίσθην
Plural ἐπιβριθοίμεθα ἐπιβρίθοισθε ἐπιβρίθοιντο
ImperativeSingular ἐπιβρίθου ἐπιβριθέσθω
Dual ἐπιβρίθεσθον ἐπιβριθέσθων
Plural ἐπιβρίθεσθε ἐπιβριθέσθων, ἐπιβριθέσθωσαν
Infinitive ἐπιβρίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιβριθομενος ἐπιβριθομενου ἐπιβριθομενη ἐπιβριθομενης ἐπιβριθομενον ἐπιβριθομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνδροκμῆτασ δ’ ἀώρ‐ ουσ ἀπεννέπω τύχασ, νεανίδων τ’ ἐπηράτων ἀνδροτυχεῖσ βιότουσ δότε, κύρι’ ἔχοντεσ, θεαί τ’ ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται, δαίμονεσ ὀρθονόμοι, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖσ ἐνδίκοισ ὁμιλίαισ, πάντᾳ τιμιώταται θεῶν. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 21)

Derived

  • βρίθω (to be heavy or weighed down with, to visit heavily, to groan with weight of)
  • καταβρίθω (to be heavily laden or weighed down by, to weigh down, to outweigh)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION