뜻

1. to fall heavy upon, fall heavily, produce heavy, pressed closely

예문

• ἀνδροκμῆτασ δ’ ἀώρ‐ ουσ ἀπεννέπω τύχασ, νεανίδων τ’ ἐπηράτων ἀνδροτυχεῖσ βιότουσ δότε, κύρι’ ἔχοντεσ, θεαί τ’ ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται, δαίμονεσ ὀρθονόμοι, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖσ ἐνδίκοισ ὁμιλίαισ, πάντᾳ τιμιώταται θεῶν. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 21)

  (아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 21)

유사 형태

• ἐπιβρίσῃ (4)
• ἐπιβρίσας (3)
• ἐπιβρίσειεν (2)
• ἐπιβρίσειαν (2)
• ἐπιβριθεῖς (1)
• ἐπιβρίσωσιν (1)
• ἐπιβρίσαις (1)
• ἐπιβρίσασαι (1)
• ἐπιβρίθων (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.