Hellas Alive Dictionary - εκτραχυνω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐκτραχύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκτραχύνω ἐκτραχυνῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + τραχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

to make rough, to exasperate

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκτραχύνω	ἐκτραχύνεις	ἐκτραχύνει
	Dual		ἐκτραχύνετον	ἐκτραχύνετον
	Plural	ἐκτραχύνομεν	ἐκτραχύνετε	ἐκτραχύνουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐκτραχύνω	ἐκτραχύνῃς	ἐκτραχύνῃ
	Dual		ἐκτραχύνητον	ἐκτραχύνητον
	Plural	ἐκτραχύνωμεν	ἐκτραχύνητε	ἐκτραχύνωσιν*
Optative	Singular	ἐκτραχύνοιμι	ἐκτραχύνοις	ἐκτραχύνοι
	Dual		ἐκτραχύνοιτον	ἐκτραχυνοίτην
	Plural	ἐκτραχύνοιμεν	ἐκτραχύνοιτε	ἐκτραχύνοιεν
Imperative	Singular		ἐκτράχυνε	ἐκτραχυνέτω
	Dual		ἐκτραχύνετον	ἐκτραχυνέτων
	Plural		ἐκτραχύνετε	ἐκτραχυνόντων, ἐκτραχυνέτωσαν
Infinitive		ἐκτραχύνειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐκτραχυνων ἐκτραχυνοντος	ἐκτραχυνουσα ἐκτραχυνουσης	ἐκτραχυνον ἐκτραχυνοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκτραχύνομαι	ἐκτραχύνει, ἐκτραχύνῃ	ἐκτραχύνεται
	Dual		ἐκτραχύνεσθον	ἐκτραχύνεσθον
	Plural	ἐκτραχυνόμεθα	ἐκτραχύνεσθε	ἐκτραχύνονται
Subjunctive	Singular	ἐκτραχύνωμαι	ἐκτραχύνῃ	ἐκτραχύνηται
	Dual		ἐκτραχύνησθον	ἐκτραχύνησθον
	Plural	ἐκτραχυνώμεθα	ἐκτραχύνησθε	ἐκτραχύνωνται
Optative	Singular	ἐκτραχυνοίμην	ἐκτραχύνοιο	ἐκτραχύνοιτο
	Dual		ἐκτραχύνοισθον	ἐκτραχυνοίσθην
	Plural	ἐκτραχυνοίμεθα	ἐκτραχύνοισθε	ἐκτραχύνοιντο
Imperative	Singular		ἐκτραχύνου	ἐκτραχυνέσθω
	Dual		ἐκτραχύνεσθον	ἐκτραχυνέσθων
	Plural		ἐκτραχύνεσθε	ἐκτραχυνέσθων, ἐκτραχυνέσθωσαν
Infinitive		ἐκτραχύνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐκτραχυνομενος ἐκτραχυνομενου	ἐκτραχυνομενη ἐκτραχυνομενης	ἐκτραχυνομενον ἐκτραχυνομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξετράχυνον	ἐξετράχυνες	ἐξετράχυνεν*
	Dual		ἐξετραχύνετον	ἐξετραχυνέτην
	Plural	ἐξετραχύνομεν	ἐξετραχύνετε	ἐξετράχυνον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξετραχυνόμην	ἐξετραχύνου	ἐξετραχύνετο
	Dual		ἐξετραχύνεσθον	ἐξετραχυνέσθην
	Plural	ἐξετραχυνόμεθα	ἐξετραχύνεσθε	ἐξετραχύνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐπεὶ δὲ Λακεδαιμόνιοι πρόσ τε τοὺσ Βοιωτοὺσ ἐποιήσαντο συμμαχίαν καὶ Πάνακτον οὐχ ἑστόσ, ὥσπερ ἔδει, τοῖσ Ἀθηναίοισ παρέδωκαν, ἀλλὰ καταλύσαντεσ, ὀργιζομένουσ λαβὼν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἔτι μᾶλλον ἐξετράχυνε, καὶ τὸν Νικίαν ἐθορύβει καὶ διέβαλλεν εἰκότα κατηγορῶν, ὅτι τοὺσ ἐν Σφακτηρίᾳ τῶν πολεμίων ἀποληφθέντασ αὐτὸσ μὲν ἐξελεῖν οὐκ ἠθέλησεν στρατηγῶν, ἑτέρων δ’ ἐξελόντων ἀφῆκε καὶ ἀπέδωκε χαριζόμενοσ Λακεδαιμονίοισ· (Plutarch, , chapter 14 4:1)
ἔπειτα πρὸσ τὰσ Ἑλληνικὰσ ἐξετραχύνετο πολιτείασ καὶ φανερὸσ ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον ἀποσειόμενοσ. (Plutarch, Aratus, chapter 49 1:2)
ἐλέχθη μὲν οὖν ὡσ πολλὰ συμβατικὰ τῶν Γαλατῶν λεγόντων, καὶ τῆσ βουλῆσ εἰρηναῖα βουλομένησ, ὁ Μάρκελλοσ ἐξετράχυνε τὸν δῆμον ἐπὶ τὸν πόλεμον οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ γενομένησ εἰρήνησ ἀνακαινίσαι τὸν πόλεμον οἱ Γαισάται δοκοῦσι, τὰσ Ἄλπεισ ὑπερβαλόντεσ καὶ τοὺσ Ἰνσόμβρουσ ἐπάραντεσ· (Plutarch, Marcellus, chapter 6 1:3)
πλήθει τε θαρροῦντεσ ἐξετραχύνοντο καὶ στάσεισ ἐξάπτοντεσ ἀμέτρουσ τὴν δοκιμασίαν τοῦ νόμου περιέμενον, οἱ μὲν ὡσ οὐδενὶ τρόπῳ συγχωρήσοντεσ αὐτὸν γενέσθαι κύριον, οἱ δ’ ὡσ κυρώσοντεσ ἐξ ἅπαντοσ. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 1 4:7)
ὑπόπτου δ’ ὄντοσ ἐφ’ ἑκάτερα τοῦ πράγματοσ ὁ μὲν Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθοσ, τὴν δ’ ἐπιοῦσαν ἐξετάσειν τὸν Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 2 5:6)

Synonyms

to make rough
- ὀκριάομαι (to be made rough or jagged, to be exasperated)
- ἐξαγριόω (to make savage, exasperate)
- ἐξορίνω (to exasperate)
- τραχύνω (to be exasperated)

Derived

τραχύνω (to make rough, rugged, uneven)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐκτραχύνω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to make rough

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐκτραχύνω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to make rough

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어