Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκτραχύνω?

Non-contract Verb; Transliteration: ektrachynō

Principal Part: ἐκτραχύνω ἐκτραχυνῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + τραχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make rough, to exasperate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτραχύνω ἐκτραχύνεις ἐκτραχύνει
Dual ἐκτραχύνετον ἐκτραχύνετον
Plural ἐκτραχύνομεν ἐκτραχύνετε ἐκτραχύνουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐκτραχύνω ἐκτραχύνῃς ἐκτραχύνῃ
Dual ἐκτραχύνητον ἐκτραχύνητον
Plural ἐκτραχύνωμεν ἐκτραχύνητε ἐκτραχύνωσι(ν)
OptativeSingular ἐκτραχύνοιμι ἐκτραχύνοις ἐκτραχύνοι
Dual ἐκτραχύνοιτον ἐκτραχυνοίτην
Plural ἐκτραχύνοιμεν ἐκτραχύνοιτε ἐκτραχύνοιεν
ImperativeSingular ἐκτράχυνε ἐκτραχυνέτω
Dual ἐκτραχύνετον ἐκτραχυνέτων
Plural ἐκτραχύνετε ἐκτραχυνόντων, ἐκτραχυνέτωσαν
Infinitive ἐκτραχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκτραχυνων ἐκτραχυνοντος ἐκτραχυνουσα ἐκτραχυνουσης ἐκτραχυνον ἐκτραχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτραχύνομαι ἐκτραχύνει, ἐκτραχύνῃ ἐκτραχύνεται
Dual ἐκτραχύνεσθον ἐκτραχύνεσθον
Plural ἐκτραχυνόμεθα ἐκτραχύνεσθε ἐκτραχύνονται
SubjunctiveSingular ἐκτραχύνωμαι ἐκτραχύνῃ ἐκτραχύνηται
Dual ἐκτραχύνησθον ἐκτραχύνησθον
Plural ἐκτραχυνώμεθα ἐκτραχύνησθε ἐκτραχύνωνται
OptativeSingular ἐκτραχυνοίμην ἐκτραχύνοιο ἐκτραχύνοιτο
Dual ἐκτραχύνοισθον ἐκτραχυνοίσθην
Plural ἐκτραχυνοίμεθα ἐκτραχύνοισθε ἐκτραχύνοιντο
ImperativeSingular ἐκτραχύνου ἐκτραχυνέσθω
Dual ἐκτραχύνεσθον ἐκτραχυνέσθων
Plural ἐκτραχύνεσθε ἐκτραχυνέσθων, ἐκτραχυνέσθωσαν
Infinitive ἐκτραχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκτραχυνομενος ἐκτραχυνομενου ἐκτραχυνομενη ἐκτραχυνομενης ἐκτραχυνομενον ἐκτραχυνομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξετράχυνον ἐξετράχυνες ἐξετράχυνε(ν)
Dual ἐξετραχύνετον ἐξετραχυνέτην
Plural ἐξετραχύνομεν ἐξετραχύνετε ἐξετράχυνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξετραχυνόμην ἐξετραχύνου ἐξετραχύνετο
Dual ἐξετραχύνεσθον ἐξετραχυνέσθην
Plural ἐξετραχυνόμεθα ἐξετραχύνεσθε ἐξετραχύνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ Λακεδαιμόνιοι πρός τε τοὺς Βοιωτοὺς ἐποιήσαντο συμμαχίαν καὶ Πάνακτον οὐχ ἑστός, ὥσπερ ἔδει, τοῖς Ἀθηναίοις παρέδωκαν, ἀλλὰ καταλύσαντες, ὀργιζομένους λαβὼν τοὺς Ἀθηναίους ἔτι μᾶλλον ἐξετράχυνε, καὶ τὸν Νικίαν ἐθορύβει καὶ διέβαλλεν εἰκότα κατηγορῶν, ὅτι τοὺς ἐν Σφακτηρίᾳ τῶν πολεμίων ἀποληφθέντας αὐτὸς μὲν ἐξελεῖν οὐκ ἠθέλησεν στρατηγῶν, ἑτέρων δ ἐξελόντων ἀφῆκε καὶ ἀπέδωκε χαριζόμενος Λακεδαιμονίοις: (Plutarch, , chapter 14 4:1)
  • ἔπειτα πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας καὶ φανερὸς ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον ἀποσειόμενος. (Plutarch, Aratus, chapter 49 1:2)
  • ἐλέχθη μὲν οὖν ὡς πολλὰ συμβατικὰ τῶν Γαλατῶν λεγόντων, καὶ τῆς βουλῆς εἰρηναῖα βουλομένης, ὁ Μάρκελλος ἐξετράχυνε τὸν δῆμον ἐπὶ τὸν πόλεμον οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ γενομένης εἰρήνης ἀνακαινίσαι τὸν πόλεμον οἱ Γαισάται δοκοῦσι, τὰς Ἄλπεις ὑπερβαλόντες καὶ τοὺς Ἰνσόμβρους ἐπάραντες: (Plutarch, Marcellus, chapter 6 1:3)
  • πλήθει τε θαρροῦντες ἐξετραχύνοντο καὶ στάσεις ἐξάπτοντες ἀμέτρους τὴν δοκιμασίαν τοῦ νόμου περιέμενον, οἱ μὲν ὡς οὐδενὶ τρόπῳ συγχωρήσοντες αὐτὸν γενέσθαι κύριον, οἱ δ ὡς κυρώσοντες ἐξ ἅπαντος. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 1 4:7)
  • ὑπόπτου δ ὄντος ἐφ ἑκάτερα τοῦ πράγματος ὁ μὲν Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθος, τὴν δ ἐπιοῦσαν ἐξετάσειν τὸν Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 2 5:6)

Synonyms

  1. to make rough

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION