Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκυμαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκκυμαίνω ἐκκυμανῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + κυμαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to wave from the straight line

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκυμαίνω ἐκκυμαίνεις ἐκκυμαίνει
Dual ἐκκυμαίνετον ἐκκυμαίνετον
Plural ἐκκυμαίνομεν ἐκκυμαίνετε ἐκκυμαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκυμαίνω ἐκκυμαίνῃς ἐκκυμαίνῃ
Dual ἐκκυμαίνητον ἐκκυμαίνητον
Plural ἐκκυμαίνωμεν ἐκκυμαίνητε ἐκκυμαίνωσιν*
OptativeSingular ἐκκυμαίνοιμι ἐκκυμαίνοις ἐκκυμαίνοι
Dual ἐκκυμαίνοιτον ἐκκυμαινοίτην
Plural ἐκκυμαίνοιμεν ἐκκυμαίνοιτε ἐκκυμαίνοιεν
ImperativeSingular ἐκκύμαινε ἐκκυμαινέτω
Dual ἐκκυμαίνετον ἐκκυμαινέτων
Plural ἐκκυμαίνετε ἐκκυμαινόντων, ἐκκυμαινέτωσαν
Infinitive ἐκκυμαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκυμαινων ἐκκυμαινοντος ἐκκυμαινουσα ἐκκυμαινουσης ἐκκυμαινον ἐκκυμαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκυμαίνομαι ἐκκυμαίνει, ἐκκυμαίνῃ ἐκκυμαίνεται
Dual ἐκκυμαίνεσθον ἐκκυμαίνεσθον
Plural ἐκκυμαινόμεθα ἐκκυμαίνεσθε ἐκκυμαίνονται
SubjunctiveSingular ἐκκυμαίνωμαι ἐκκυμαίνῃ ἐκκυμαίνηται
Dual ἐκκυμαίνησθον ἐκκυμαίνησθον
Plural ἐκκυμαινώμεθα ἐκκυμαίνησθε ἐκκυμαίνωνται
OptativeSingular ἐκκυμαινοίμην ἐκκυμαίνοιο ἐκκυμαίνοιτο
Dual ἐκκυμαίνοισθον ἐκκυμαινοίσθην
Plural ἐκκυμαινοίμεθα ἐκκυμαίνοισθε ἐκκυμαίνοιντο
ImperativeSingular ἐκκυμαίνου ἐκκυμαινέσθω
Dual ἐκκυμαίνεσθον ἐκκυμαινέσθων
Plural ἐκκυμαίνεσθε ἐκκυμαινέσθων, ἐκκυμαινέσθωσαν
Infinitive ἐκκυμαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκυμαινομενος ἐκκυμαινομενου ἐκκυμαινομενη ἐκκυμαινομενης ἐκκυμαινομενον ἐκκυμαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω δὴ καὶ τὴν χοῦν καὶ τὸ σὺν αὐτῇ τεθολωμένον ὕδωρ ἐκκυμαίνεσθαι συμβαίνει, καὶ τοῦ βάρουσ ἅμα συνεργοῦντοσ ὥστε θᾶττον κατενεχθῆναι πρὸσ τὴν γῆν κάτω, πρὶν εἰσ τὸ πρόσω πελαγίσαι. (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 18:4)
  • φασὶ δ’ αὐτὰ μὲν μὴ πλησιάζειν τῇ γῇ, τὰ δ’ ὀστᾶ διαλυθέντων ψιλωθέντα ἐκκυμαίνεσθαι ῥᾳδίωσ καὶ χορηγεῖν τὴν λεχθεῖσαν ὕλην τοῖσ Ἰχθυοφάγοισ περὶ τὰσ καλυβοποιίασ. (Strabo, Geography, book 15, chapter 2 26:2)

Synonyms

  1. to wave from the straight line

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION