Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακυμαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διακυμαίνω

Structure: δια (Prefix) + κυμαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise into waves

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακυμαίνω διακυμαίνεις διακυμαίνει
Dual διακυμαίνετον διακυμαίνετον
Plural διακυμαίνομεν διακυμαίνετε διακυμαίνουσιν*
SubjunctiveSingular διακυμαίνω διακυμαίνῃς διακυμαίνῃ
Dual διακυμαίνητον διακυμαίνητον
Plural διακυμαίνωμεν διακυμαίνητε διακυμαίνωσιν*
OptativeSingular διακυμαίνοιμι διακυμαίνοις διακυμαίνοι
Dual διακυμαίνοιτον διακυμαινοίτην
Plural διακυμαίνοιμεν διακυμαίνοιτε διακυμαίνοιεν
ImperativeSingular διακύμαινε διακυμαινέτω
Dual διακυμαίνετον διακυμαινέτων
Plural διακυμαίνετε διακυμαινόντων, διακυμαινέτωσαν
Infinitive διακυμαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακυμαινων διακυμαινοντος διακυμαινουσα διακυμαινουσης διακυμαινον διακυμαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακυμαίνομαι διακυμαίνει, διακυμαίνῃ διακυμαίνεται
Dual διακυμαίνεσθον διακυμαίνεσθον
Plural διακυμαινόμεθα διακυμαίνεσθε διακυμαίνονται
SubjunctiveSingular διακυμαίνωμαι διακυμαίνῃ διακυμαίνηται
Dual διακυμαίνησθον διακυμαίνησθον
Plural διακυμαινώμεθα διακυμαίνησθε διακυμαίνωνται
OptativeSingular διακυμαινοίμην διακυμαίνοιο διακυμαίνοιτο
Dual διακυμαίνοισθον διακυμαινοίσθην
Plural διακυμαινοίμεθα διακυμαίνοισθε διακυμαίνοιντο
ImperativeSingular διακυμαίνου διακυμαινέσθω
Dual διακυμαίνεσθον διακυμαινέσθων
Plural διακυμαίνεσθε διακυμαινέσθων, διακυμαινέσθωσαν
Infinitive διακυμαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακυμαινομενος διακυμαινομενου διακυμαινομενη διακυμαινομενης διακυμαινομενον διακυμαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκύμαινον διεκύμαινες διεκύμαινεν*
Dual διεκυμαίνετον διεκυμαινέτην
Plural διεκυμαίνομεν διεκυμαίνετε διεκύμαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκυμαινόμην διεκυμαίνου διεκυμαίνετο
Dual διεκυμαίνεσθον διεκυμαινέσθην
Plural διεκυμαινόμεθα διεκυμαίνεσθε διεκυμαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμεῖσ δὲ ἐμπεσόντεσ ἄλλο ἄλλοσ τοῦ πελάγουσ μέροσ διεκυμαίνομεν. (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 44)
  • "τήμερον παρὰ Σκύθαισ ὑέτω, παρὰ Λίβυσιν ἀστραπτέτω, παρ’ Ἕλλησι νιφέτω, σὺ δὲ ὁ Βορέασ πνεῦσον ἐν Λυδίᾳ, σὺ δὲ ὁ Νότοσ ἡσυχίαν ἄγε, ὁ δὲ Ζέφυροσ τὸν Ἀδρίαν διακυμαινέτω, καὶ τῆσ χαλάζησ ὅσον μέδιμνοι χίλιοι διασκεδασθήτωσαν ὑπὲρ Καππαδοκίασ," ἁπάντων δὲ ἤδη σχεδὸν αὐτῷ διῳκημένων ἀπῄειμεν ἐσ τὸ συμπόσιον δείπνου γὰρ ἤδη καιρὸσ ἦν καί με ὁ Ἑρμῆσ παραλαβὼν κατέκλινε παρὰ τὸν Πᾶνα καὶ τοὺσ Κορύβαντασ καὶ τὸν Ἄττιν καὶ τὸν Σαβάζιον, τοὺσ μετοίκουσ τούτουσ καὶ ἀμφιβόλουσ θεούσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 26:4)

Synonyms

  1. to raise into waves

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION