Ancient Greek-English Dictionary Language

εἰσφοιτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εἰσφοιτάω εἰσφοιτήσω

Structure: εἰς (Prefix) + φοιτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go often to or into

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσφοίτω εἰσφοίτᾳς εἰσφοίτᾳ
Dual εἰσφοίτᾱτον εἰσφοίτᾱτον
Plural εἰσφοίτωμεν εἰσφοίτᾱτε εἰσφοίτωσιν*
SubjunctiveSingular εἰσφοίτω εἰσφοίτῃς εἰσφοίτῃ
Dual εἰσφοίτητον εἰσφοίτητον
Plural εἰσφοίτωμεν εἰσφοίτητε εἰσφοίτωσιν*
OptativeSingular εἰσφοίτῳμι εἰσφοίτῳς εἰσφοίτῳ
Dual εἰσφοίτῳτον εἰσφοιτῷτην
Plural εἰσφοίτῳμεν εἰσφοίτῳτε εἰσφοίτῳεν
ImperativeSingular εἰσφοῖτᾱ εἰσφοιτᾶτω
Dual εἰσφοίτᾱτον εἰσφοιτᾶτων
Plural εἰσφοίτᾱτε εἰσφοιτῶντων, εἰσφοιτᾶτωσαν
Infinitive εἰσφοίτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσφοιτων εἰσφοιτωντος εἰσφοιτωσα εἰσφοιτωσης εἰσφοιτων εἰσφοιτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσφοίτωμαι εἰσφοίτᾳ εἰσφοίτᾱται
Dual εἰσφοίτᾱσθον εἰσφοίτᾱσθον
Plural εἰσφοιτῶμεθα εἰσφοίτᾱσθε εἰσφοίτωνται
SubjunctiveSingular εἰσφοίτωμαι εἰσφοίτῃ εἰσφοίτηται
Dual εἰσφοίτησθον εἰσφοίτησθον
Plural εἰσφοιτώμεθα εἰσφοίτησθε εἰσφοίτωνται
OptativeSingular εἰσφοιτῷμην εἰσφοίτῳο εἰσφοίτῳτο
Dual εἰσφοίτῳσθον εἰσφοιτῷσθην
Plural εἰσφοιτῷμεθα εἰσφοίτῳσθε εἰσφοίτῳντο
ImperativeSingular εἰσφοίτω εἰσφοιτᾶσθω
Dual εἰσφοίτᾱσθον εἰσφοιτᾶσθων
Plural εἰσφοίτᾱσθε εἰσφοιτᾶσθων, εἰσφοιτᾶσθωσαν
Infinitive εἰσφοίτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσφοιτωμενος εἰσφοιτωμενου εἰσφοιτωμενη εἰσφοιτωμενης εἰσφοιτωμενον εἰσφοιτωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to go often to or into

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION