Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσσεβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσσεβέω δυσσεβήσω

Structure: δυσσεβέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dussebh/s

Sense

  1. to think or act ungodly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσσέβω δυσσέβεις δυσσέβει
Dual δυσσέβειτον δυσσέβειτον
Plural δυσσέβουμεν δυσσέβειτε δυσσέβουσιν*
SubjunctiveSingular δυσσέβω δυσσέβῃς δυσσέβῃ
Dual δυσσέβητον δυσσέβητον
Plural δυσσέβωμεν δυσσέβητε δυσσέβωσιν*
OptativeSingular δυσσέβοιμι δυσσέβοις δυσσέβοι
Dual δυσσέβοιτον δυσσεβοίτην
Plural δυσσέβοιμεν δυσσέβοιτε δυσσέβοιεν
ImperativeSingular δυσσε͂βει δυσσεβεῖτω
Dual δυσσέβειτον δυσσεβεῖτων
Plural δυσσέβειτε δυσσεβοῦντων, δυσσεβεῖτωσαν
Infinitive δυσσέβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσσεβων δυσσεβουντος δυσσεβουσα δυσσεβουσης δυσσεβουν δυσσεβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσσέβουμαι δυσσέβει, δυσσέβῃ δυσσέβειται
Dual δυσσέβεισθον δυσσέβεισθον
Plural δυσσεβοῦμεθα δυσσέβεισθε δυσσέβουνται
SubjunctiveSingular δυσσέβωμαι δυσσέβῃ δυσσέβηται
Dual δυσσέβησθον δυσσέβησθον
Plural δυσσεβώμεθα δυσσέβησθε δυσσέβωνται
OptativeSingular δυσσεβοίμην δυσσέβοιο δυσσέβοιτο
Dual δυσσέβοισθον δυσσεβοίσθην
Plural δυσσεβοίμεθα δυσσέβοισθε δυσσέβοιντο
ImperativeSingular δυσσέβου δυσσεβεῖσθω
Dual δυσσέβεισθον δυσσεβεῖσθων
Plural δυσσέβεισθε δυσσεβεῖσθων, δυσσεβεῖσθωσαν
Infinitive δυσσέβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσσεβουμενος δυσσεβουμενου δυσσεβουμενη δυσσεβουμενης δυσσεβουμενον δυσσεβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσσεβήσω δυσσεβήσεις δυσσεβήσει
Dual δυσσεβήσετον δυσσεβήσετον
Plural δυσσεβήσομεν δυσσεβήσετε δυσσεβήσουσιν*
OptativeSingular δυσσεβήσοιμι δυσσεβήσοις δυσσεβήσοι
Dual δυσσεβήσοιτον δυσσεβησοίτην
Plural δυσσεβήσοιμεν δυσσεβήσοιτε δυσσεβήσοιεν
Infinitive δυσσεβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσσεβησων δυσσεβησοντος δυσσεβησουσα δυσσεβησουσης δυσσεβησον δυσσεβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσσεβήσομαι δυσσεβήσει, δυσσεβήσῃ δυσσεβήσεται
Dual δυσσεβήσεσθον δυσσεβήσεσθον
Plural δυσσεβησόμεθα δυσσεβήσεσθε δυσσεβήσονται
OptativeSingular δυσσεβησοίμην δυσσεβήσοιο δυσσεβήσοιτο
Dual δυσσεβήσοισθον δυσσεβησοίσθην
Plural δυσσεβησοίμεθα δυσσεβήσοισθε δυσσεβήσοιντο
Infinitive δυσσεβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσσεβησομενος δυσσεβησομενου δυσσεβησομενη δυσσεβησομενης δυσσεβησομενον δυσσεβησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσσε͂βουν ἐδυσσε͂βεις ἐδυσσε͂βειν*
Dual ἐδυσσέβειτον ἐδυσσεβεῖτην
Plural ἐδυσσέβουμεν ἐδυσσέβειτε ἐδυσσε͂βουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσσεβοῦμην ἐδυσσέβου ἐδυσσέβειτο
Dual ἐδυσσέβεισθον ἐδυσσεβεῖσθην
Plural ἐδυσσεβοῦμεθα ἐδυσσέβεισθε ἐδυσσέβουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION