Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπειθής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσπειθής δυσπειθές

Structure: δυσπειθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pei/qomai

Sense

  1. hardly obeying, self-willed, intractable

Examples

  • πάντων δὲ τῶν παθῶν ἐθισμοῦ δεομένων, οἱο͂ν δαμάζοντοσ καὶ καταθλοῦντοσ ἀσκήσει τὸ ἄλογον καὶ δυσπειθέσ, οὐ πρὸσ ἄλλο μᾶλλον ἔστιν ἐγγυμνάσασθαι τοῖσ οἰκέταισ ἢ πρὸσ τὸν θυμόν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 111)
  • πάντων δὲ τῶν παθῶν ἐθισμοῦ δεομένων, οἱο͂ν δαμάζοντοσ καὶ καταθλοῦντοσ ἀσκήσει τὸ ἄλογον καὶ δυσπειθέσ, οὐ πρὸσ ἄλλο μᾶλλον ἔστιν ἐγγυμνάσασθαι τοῖσ οἰκέταισ ἢ πρὸσ τὸν θυμόν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 111)
  • λόγῳ δυσπειθὲσ οὐχ ὁρμῆσ μάχη πρὸσ ὁρμὴν οὐ λογισμοῦ πρὸσ λογισμὸν ἀντίβασισ οὐχ ὥσπερ ἐν μεθορίῳ τοῦ ἐπιθυμοῦντοσ καὶ τοῦ μετανοοῦντοσ τὸ τραχὺ καὶ ταραχῶδεσ καὶ τὸ ἡδόμενον, ἀλλ’ εὐμενῆ πάντα καὶ φίλα καὶ ποιοῦντα πλείστων τυγχάνειν ἀγαθῶν καὶ ἑαυτῷ χαίρειν ἕκαστον. (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 4:1)
  • καὶ τέλοσ, ὥσπερ φησὶν ὁ Πλάτων τὸ δυσπειθὲσ καὶ ἀκόλαστον τῆσ ψυχῆσ ὑποζύ γιον, ἀπολακτίσασ τὰ καλὰ καὶ σωτήρια πάντα Καπίτωνα Φοντήϊον ἔπεμψεν ἄξοντα Κλεοπάτραν εἰσ Συρίαν. (Plutarch, Antony, chapter 36 1:3)
  • τὸ μὲν γὰρ ἕν τι εἶναι γένοσ ὁμόφωνον καὶ ὁμόνομον ἔχει τινὰ φιλίαν, κοινωνὸν ἱερῶν ὂν καὶ τῶν τοιούτων πάντων, νόμουσ δ’ ἑτέρουσ καὶ πολιτείασ ἄλλασ τῶν οἴκοθεν οὐκ εὐπετῶσ ἀνέχεται, τὸ δ’ ἐνίοτε πονηρίᾳ νόμων ἐστασιακὸσ καὶ διὰ συνήθειαν ζητοῦν ἔτι χρῆσθαι τοῖσ αὐτοῖσ ἤθεσιν δι’ ἃ καὶ πρότερον ἐφθάρη, χαλεπὸν τῷ κατοικίζοντι καὶ νομοθετοῦντι καὶ δυσπειθὲσ γίγνεται· (Plato, Laws, book 4 27:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION