Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσιερέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσιερέω δυσιερήσω

Structure: δυσιερέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to have bad omens in a sacrifice

Note

ta/ i(era/ 등과 같이 쓰임

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσιέρω δυσιέρεις δυσιέρει
Dual δυσιέρειτον δυσιέρειτον
Plural δυσιέρουμεν δυσιέρειτε δυσιέρουσιν*
SubjunctiveSingular δυσιέρω δυσιέρῃς δυσιέρῃ
Dual δυσιέρητον δυσιέρητον
Plural δυσιέρωμεν δυσιέρητε δυσιέρωσιν*
OptativeSingular δυσιέροιμι δυσιέροις δυσιέροι
Dual δυσιέροιτον δυσιεροίτην
Plural δυσιέροιμεν δυσιέροιτε δυσιέροιεν
ImperativeSingular δυσιε͂ρει δυσιερεῖτω
Dual δυσιέρειτον δυσιερεῖτων
Plural δυσιέρειτε δυσιεροῦντων, δυσιερεῖτωσαν
Infinitive δυσιέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσιερων δυσιερουντος δυσιερουσα δυσιερουσης δυσιερουν δυσιερουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσιέρουμαι δυσιέρει, δυσιέρῃ δυσιέρειται
Dual δυσιέρεισθον δυσιέρεισθον
Plural δυσιεροῦμεθα δυσιέρεισθε δυσιέρουνται
SubjunctiveSingular δυσιέρωμαι δυσιέρῃ δυσιέρηται
Dual δυσιέρησθον δυσιέρησθον
Plural δυσιερώμεθα δυσιέρησθε δυσιέρωνται
OptativeSingular δυσιεροίμην δυσιέροιο δυσιέροιτο
Dual δυσιέροισθον δυσιεροίσθην
Plural δυσιεροίμεθα δυσιέροισθε δυσιέροιντο
ImperativeSingular δυσιέρου δυσιερεῖσθω
Dual δυσιέρεισθον δυσιερεῖσθων
Plural δυσιέρεισθε δυσιερεῖσθων, δυσιερεῖσθωσαν
Infinitive δυσιέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσιερουμενος δυσιερουμενου δυσιερουμενη δυσιερουμενης δυσιερουμενον δυσιερουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσιερήσω δυσιερήσεις δυσιερήσει
Dual δυσιερήσετον δυσιερήσετον
Plural δυσιερήσομεν δυσιερήσετε δυσιερήσουσιν*
OptativeSingular δυσιερήσοιμι δυσιερήσοις δυσιερήσοι
Dual δυσιερήσοιτον δυσιερησοίτην
Plural δυσιερήσοιμεν δυσιερήσοιτε δυσιερήσοιεν
Infinitive δυσιερήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσιερησων δυσιερησοντος δυσιερησουσα δυσιερησουσης δυσιερησον δυσιερησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσιερήσομαι δυσιερήσει, δυσιερήσῃ δυσιερήσεται
Dual δυσιερήσεσθον δυσιερήσεσθον
Plural δυσιερησόμεθα δυσιερήσεσθε δυσιερήσονται
OptativeSingular δυσιερησοίμην δυσιερήσοιο δυσιερήσοιτο
Dual δυσιερήσοισθον δυσιερησοίσθην
Plural δυσιερησοίμεθα δυσιερήσοισθε δυσιερήσοιντο
Infinitive δυσιερήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσιερησομενος δυσιερησομενου δυσιερησομενη δυσιερησομενης δυσιερησομενον δυσιερησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσιε͂ρουν ἐδυσιε͂ρεις ἐδυσιε͂ρειν*
Dual ἐδυσιέρειτον ἐδυσιερεῖτην
Plural ἐδυσιέρουμεν ἐδυσιέρειτε ἐδυσιε͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσιεροῦμην ἐδυσιέρου ἐδυσιέρειτο
Dual ἐδυσιέρεισθον ἐδυσιερεῖσθην
Plural ἐδυσιεροῦμεθα ἐδυσιέρεισθε ἐδυσιέρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "δυσιερεῖν δέ γε θύοντασ εἰκόσ ἡ γὰρ ἀρχὴ καὶ τὸ ἱερεῖον οὐ δημόσιον ἀλλὰ τῶν κρατούντων ἐστίν. (Plutarch, De genio Socratis, section 18 1:5)

Synonyms

  1. to have bad omens in a sacrifice

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION