Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διχάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διχάζω

Structure: διχάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: di/xa

Sense

  1. to divide in two, to divide

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διχάζω διχάζεις διχάζει
Dual διχάζετον διχάζετον
Plural διχάζομεν διχάζετε διχάζουσιν*
SubjunctiveSingular διχάζω διχάζῃς διχάζῃ
Dual διχάζητον διχάζητον
Plural διχάζωμεν διχάζητε διχάζωσιν*
OptativeSingular διχάζοιμι διχάζοις διχάζοι
Dual διχάζοιτον διχαζοίτην
Plural διχάζοιμεν διχάζοιτε διχάζοιεν
ImperativeSingular δίχαζε διχαζέτω
Dual διχάζετον διχαζέτων
Plural διχάζετε διχαζόντων, διχαζέτωσαν
Infinitive διχάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διχαζων διχαζοντος διχαζουσα διχαζουσης διχαζον διχαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διχάζομαι διχάζει, διχάζῃ διχάζεται
Dual διχάζεσθον διχάζεσθον
Plural διχαζόμεθα διχάζεσθε διχάζονται
SubjunctiveSingular διχάζωμαι διχάζῃ διχάζηται
Dual διχάζησθον διχάζησθον
Plural διχαζώμεθα διχάζησθε διχάζωνται
OptativeSingular διχαζοίμην διχάζοιο διχάζοιτο
Dual διχάζοισθον διχαζοίσθην
Plural διχαζοίμεθα διχάζοισθε διχάζοιντο
ImperativeSingular διχάζου διχαζέσθω
Dual διχάζεσθον διχαζέσθων
Plural διχάζεσθε διχαζέσθων, διχαζέσθωσαν
Infinitive διχάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διχαζομενος διχαζομενου διχαζομενη διχαζομενης διχαζομενον διχαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδίχαζον ἐδίχαζες ἐδίχαζεν*
Dual ἐδιχάζετον ἐδιχαζέτην
Plural ἐδιχάζομεν ἐδιχάζετε ἐδίχαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιχαζόμην ἐδιχάζου ἐδιχάζετο
Dual ἐδιχάζεσθον ἐδιχαζέσθην
Plural ἐδιχαζόμεθα ἐδιχάζεσθε ἐδιχάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρ’ οὖν καὶ σοὶ συνδοκεῖ ταύτῃ δεῖν διχάζειν τὴν κοινοτροφικὴν ἐπιστήμην, ἐφ’ ἑκατέρῳ τούτων τὸ μέροσ αὐτῆσ ἐπινέμοντασ ἑκάτερον, τὸ μὲν ἕτερον ὑγροτροφικὸν ὀνομάζοντασ, τὸ δ’ ἕτερον ξηροτροφικόν; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 46:3)

Synonyms

  1. to divide in two

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION