Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διφρηλάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διφρηλάτης

Structure: διφρηλατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: e)lau/nw

Sense

  1. a charioteer

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative διφρηλάτης διφρηλάτᾱ διφρηλάται
Genitive διφρηλάτου διφρηλάταιν διφρηλατῶν
Dative διφρηλάτῃ διφρηλάταιν διφρηλάταις
Accusative διφρηλάτην διφρηλάτᾱ διφρηλάτᾱς
Vocative διφρηλάτα διφρηλάτᾱ διφρηλάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιοῦτον ἡμῖν ἡνίοχον τὸν καλὸν ἐκεῖνον καὶ διφρηλάτην ἐκπέπομφασ. (Lucian, Dialogi deorum, 2:1)
  • σὺ δ’, ὦ τὸν αἰπὺν οὐρανὸν διφρηλατῶν Ἥλιε, πατρῴαν τὴν ἐμὴν ὅταν χθόνα ἴδῃσ, ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν ἄγγειλον ἄτασ τὰσ ἐμὰσ μόρον τ’ ἐμὸν γέροντι πατρὶ τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ. (Sophocles, Ajax, episode 3:11)
  • τόν, Εὐρυσθῆοσ ἐπεὶ κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν ἔνερθ’ ὑπὸ γᾶν διφρηλάτα Ἀμφιτρύωνοσ σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένοσ κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαισ ἀγυιαῖσ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 9 24:1)
  • κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαισ ἐτέκνωθεν κράτιστοι· (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 1 5:2)
  • στρατὸσ δ’ ὅπωσ ὁρᾷ νιν ἐκπεπτωκότα δίφρων, ἀνωλόλυξε τὸν νεανίαν, οἷ’ ἔργα δράσασ οἱᾶ λαγχάνει κακά, φορούμενοσ πρὸσ οὖδασ, ἄλλοτ’ οὐρανῷ σκέλη προφαίνων, ἔσ τέ νιν διφρηλάται, μόλισ κατασχεθόντεσ ἱππικὸν δρόμον, ἔλυσαν αἱματηρόν, ὥστε μηδένα γνῶναι φίλων ἰδόντ’ ἂν ἄθλιον δέμασ. (Sophocles, episode 7:9)

Synonyms

  1. a charioteer

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION