Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διεσθίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεσθίω διέδομαι διέφαγον

Structure: δι (Prefix) + ἐσθί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to eat through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσθίω διεσθίεις διεσθίει
Dual διεσθίετον διεσθίετον
Plural διεσθίομεν διεσθίετε διεσθίουσιν*
SubjunctiveSingular διεσθίω διεσθίῃς διεσθίῃ
Dual διεσθίητον διεσθίητον
Plural διεσθίωμεν διεσθίητε διεσθίωσιν*
OptativeSingular διεσθίοιμι διεσθίοις διεσθίοι
Dual διεσθίοιτον διεσθιοίτην
Plural διεσθίοιμεν διεσθίοιτε διεσθίοιεν
ImperativeSingular διέσθιε διεσθιέτω
Dual διεσθίετον διεσθιέτων
Plural διεσθίετε διεσθιόντων, διεσθιέτωσαν
Infinitive διεσθίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεσθιων διεσθιοντος διεσθιουσα διεσθιουσης διεσθιον διεσθιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσθίομαι διεσθίει, διεσθίῃ διεσθίεται
Dual διεσθίεσθον διεσθίεσθον
Plural διεσθιόμεθα διεσθίεσθε διεσθίονται
SubjunctiveSingular διεσθίωμαι διεσθίῃ διεσθίηται
Dual διεσθίησθον διεσθίησθον
Plural διεσθιώμεθα διεσθίησθε διεσθίωνται
OptativeSingular διεσθιοίμην διεσθίοιο διεσθίοιτο
Dual διεσθίοισθον διεσθιοίσθην
Plural διεσθιοίμεθα διεσθίοισθε διεσθίοιντο
ImperativeSingular διεσθίου διεσθιέσθω
Dual διεσθίεσθον διεσθιέσθων
Plural διεσθίεσθε διεσθιέσθων, διεσθιέσθωσαν
Infinitive διεσθίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεσθιομενος διεσθιομενου διεσθιομενη διεσθιομενης διεσθιομενον διεσθιομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέδομαι διέδει, διέδῃ διέδεται
Dual διέδεσθον διέδεσθον
Plural διεδόμεθα διέδεσθε διέδονται
OptativeSingular διεδοίμην διέδοιο διέδοιτο
Dual διέδοισθον διεδοίσθην
Plural διεδοίμεθα διέδοισθε διέδοιντο
Infinitive διέδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεδομενος διεδομενου διεδομενη διεδομενης διεδομενον διεδομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆσθιον διῆσθιες διῆσθιεν*
Dual διήσθιετον διησθῖετην
Plural διήσθιομεν διήσθιετε διῆσθιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διησθῖομην διήσθιου διήσθιετο
Dual διήσθιεσθον διησθῖεσθην
Plural διησθῖομεθα διήσθιεσθε διήσθιοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέφαγον διέφαγες διέφαγεν*
Dual διεφάγετον διεφαγέτην
Plural διεφάγομεν διεφάγετε διέφαγον
ImperativeSingular διαφάγε διαφαγέτω
Dual διαφάγετον διαφαγέτων
Plural διαφάγετε διαφαγόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι ἐσθέμεναι προσφῦσα, τὴν δὲ Συρίαν θεὸν οἱ δεισιδαίμονεσ νομίζουσιν, ἂν μαινίδασ τισ ἢ ἀφύασ φάγῃ, τὰ ἀντικνήμια διεσθίειν, ἕλκεσι τὸ σῶμα πιμπράναι, συντήκειν τὸ ἧπαρ. (Plutarch, De superstitione, section 10 8:1)
  • διὰ τί τῶν θηρίων ἡ ἄρκτοσ ἥκιστα διεσθίει τὰ δίκτυα, καίτοι καὶ λύκοι καὶ ἀλώπεκεσ διεσθίουσι; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 281)
  • Ὅσα τε αὐε͂̓πὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ τρέπεται τῶν Ῥευμάτων, ἰσχυρὰσ καὶ παντοίασ δριμύτητασ ἔχοντα, ἑλκοῖ μὲν βλέφαρα, κατεσθίει δ’ ἐνίων γνάθουσ τε καὶ τὰ ὑπὸ τοῖσι ὀφθαλμοῖσι, ἐφ’ ὅ τι ἂν ἐπιρρυῇ, Ῥήγνυσι δὲ καὶ διεσθίει τὸν ἀμφὶ τὴν ὄψιν χιτῶνα. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xix.1)
  • τῷ γονέι τιμωρέοντα ἔτι ἐν τῇ γαστρὶ ἐόντα τὰ τέκνα διεσθίει τὴν μητέρα, διαφαγόντα δὲ τὴν νηδὺν αὐτῆσ οὕτω τὴν ἔκδυσιν ποιέεται. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 109 3:2)

Synonyms

  1. to eat through

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION