Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διεσθίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεσθίω διέδομαι διέφαγον

Structure: δι (Prefix) + ἐσθί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to eat through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσθίω διεσθίεις διεσθίει
Dual διεσθίετον διεσθίετον
Plural διεσθίομεν διεσθίετε διεσθίουσιν*
SubjunctiveSingular διεσθίω διεσθίῃς διεσθίῃ
Dual διεσθίητον διεσθίητον
Plural διεσθίωμεν διεσθίητε διεσθίωσιν*
OptativeSingular διεσθίοιμι διεσθίοις διεσθίοι
Dual διεσθίοιτον διεσθιοίτην
Plural διεσθίοιμεν διεσθίοιτε διεσθίοιεν
ImperativeSingular διέσθιε διεσθιέτω
Dual διεσθίετον διεσθιέτων
Plural διεσθίετε διεσθιόντων, διεσθιέτωσαν
Infinitive διεσθίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεσθιων διεσθιοντος διεσθιουσα διεσθιουσης διεσθιον διεσθιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσθίομαι διεσθίει, διεσθίῃ διεσθίεται
Dual διεσθίεσθον διεσθίεσθον
Plural διεσθιόμεθα διεσθίεσθε διεσθίονται
SubjunctiveSingular διεσθίωμαι διεσθίῃ διεσθίηται
Dual διεσθίησθον διεσθίησθον
Plural διεσθιώμεθα διεσθίησθε διεσθίωνται
OptativeSingular διεσθιοίμην διεσθίοιο διεσθίοιτο
Dual διεσθίοισθον διεσθιοίσθην
Plural διεσθιοίμεθα διεσθίοισθε διεσθίοιντο
ImperativeSingular διεσθίου διεσθιέσθω
Dual διεσθίεσθον διεσθιέσθων
Plural διεσθίεσθε διεσθιέσθων, διεσθιέσθωσαν
Infinitive διεσθίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεσθιομενος διεσθιομενου διεσθιομενη διεσθιομενης διεσθιομενον διεσθιομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέδομαι διέδει, διέδῃ διέδεται
Dual διέδεσθον διέδεσθον
Plural διεδόμεθα διέδεσθε διέδονται
OptativeSingular διεδοίμην διέδοιο διέδοιτο
Dual διέδοισθον διεδοίσθην
Plural διεδοίμεθα διέδοισθε διέδοιντο
Infinitive διέδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεδομενος διεδομενου διεδομενη διεδομενης διεδομενον διεδομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆσθιον διῆσθιες διῆσθιεν*
Dual διήσθιετον διησθῖετην
Plural διήσθιομεν διήσθιετε διῆσθιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διησθῖομην διήσθιου διήσθιετο
Dual διήσθιεσθον διησθῖεσθην
Plural διησθῖομεθα διήσθιεσθε διήσθιοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέφαγον διέφαγες διέφαγεν*
Dual διεφάγετον διεφαγέτην
Plural διεφάγομεν διεφάγετε διέφαγον
ImperativeSingular διαφάγε διαφαγέτω
Dual διαφάγετον διαφαγέτων
Plural διαφάγετε διαφαγόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν μὲν γὰρ τῷ παλαίειν πιεζούμενοσ, ὑπὲρ τοῦ μὴ πεσεῖν ἀναγαγὼν πρὸσ τὸ στόμα τὰ ἅμματα τοῦ πιεζοῦντοσ, οἱο͂σ ἦν διαφαγεῖν τὰσ χεῖρασ. (Plutarch, , chapter 2 2:1)
  • κεναὶ δ’ ἔξωθεν προσδρομαὶ καὶ ἀλαλαγμοὶ Μακεδόνων, οὐ μηχανῆσ τινοσ οὐκ ὀργάνων παρόντων, ἀλλ’ ὑπὸ σπουδῆσ ξίφεσι τυπτόντων τὰ τείχη καὶ χερσὶ γυμναῖσ περιρρῆξαι καὶ μονονοὺ διαφαγεῖν βιαζομένων. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 12:1)
  • κεναὶ δ’ ἔξωθεν προσδρομαὶ καὶ ἀλαλαγμοὶ Μακεδόνων, οὐ μηχανῆσ τινοσ οὐκ ὀργάνων παρόντων, ἀλλ’ ὑπὸ σπουδῆσ ξίφεσι τυπτόντων τὰ τείχη καὶ χερσὶ γυμναῖσ παραρρῆξαι καὶ μονονοὺ διαφαγεῖν βιαζομένων. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 8:1)
  • νύκτωρ γὰρ πολὺ πλῆθοσ ἀρουραίων μυῶν ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν ὅσα σκύτινα τῶν τε ὅπλων καὶ τῶν χρηστηρίων· (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 79:6)
  • μυῶν γὰρ πλῆθόσ φησι μιᾷ νυκτὶ τὰ τόξα καὶ τὰ λοιπὰ ὅπλα διαφαγεῖν τῶν Ἀσσυρίων, καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἔχοντα τόξα τὸν βασιλέα τὴν στρατιὰν ἀπάγειν ἀπὸ τοῦ Πηλουσίου. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 10 24:2)

Synonyms

  1. to eat through

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION