Ancient Greek-English Dictionary Language

διενιαυτίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διενιαυτίζω διενιαυτίσω

Structure: διενιαυτίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)niauto/s

Sense

  1. to live out the year

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διενιαυτίζω διενιαυτίζεις διενιαυτίζει
Dual διενιαυτίζετον διενιαυτίζετον
Plural διενιαυτίζομεν διενιαυτίζετε διενιαυτίζουσιν*
SubjunctiveSingular διενιαυτίζω διενιαυτίζῃς διενιαυτίζῃ
Dual διενιαυτίζητον διενιαυτίζητον
Plural διενιαυτίζωμεν διενιαυτίζητε διενιαυτίζωσιν*
OptativeSingular διενιαυτίζοιμι διενιαυτίζοις διενιαυτίζοι
Dual διενιαυτίζοιτον διενιαυτιζοίτην
Plural διενιαυτίζοιμεν διενιαυτίζοιτε διενιαυτίζοιεν
ImperativeSingular διενιαύτιζε διενιαυτιζέτω
Dual διενιαυτίζετον διενιαυτιζέτων
Plural διενιαυτίζετε διενιαυτιζόντων, διενιαυτιζέτωσαν
Infinitive διενιαυτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διενιαυτιζων διενιαυτιζοντος διενιαυτιζουσα διενιαυτιζουσης διενιαυτιζον διενιαυτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διενιαυτίζομαι διενιαυτίζει, διενιαυτίζῃ διενιαυτίζεται
Dual διενιαυτίζεσθον διενιαυτίζεσθον
Plural διενιαυτιζόμεθα διενιαυτίζεσθε διενιαυτίζονται
SubjunctiveSingular διενιαυτίζωμαι διενιαυτίζῃ διενιαυτίζηται
Dual διενιαυτίζησθον διενιαυτίζησθον
Plural διενιαυτιζώμεθα διενιαυτίζησθε διενιαυτίζωνται
OptativeSingular διενιαυτιζοίμην διενιαυτίζοιο διενιαυτίζοιτο
Dual διενιαυτίζοισθον διενιαυτιζοίσθην
Plural διενιαυτιζοίμεθα διενιαυτίζοισθε διενιαυτίζοιντο
ImperativeSingular διενιαυτίζου διενιαυτιζέσθω
Dual διενιαυτίζεσθον διενιαυτιζέσθων
Plural διενιαυτίζεσθε διενιαυτιζέσθων, διενιαυτιζέσθωσαν
Infinitive διενιαυτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διενιαυτιζομενος διενιαυτιζομενου διενιαυτιζομενη διενιαυτιζομενης διενιαυτιζομενον διενιαυτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διενιαυτίσω διενιαυτίσεις διενιαυτίσει
Dual διενιαυτίσετον διενιαυτίσετον
Plural διενιαυτίσομεν διενιαυτίσετε διενιαυτίσουσιν*
OptativeSingular διενιαυτίσοιμι διενιαυτίσοις διενιαυτίσοι
Dual διενιαυτίσοιτον διενιαυτισοίτην
Plural διενιαυτίσοιμεν διενιαυτίσοιτε διενιαυτίσοιεν
Infinitive διενιαυτίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διενιαυτισων διενιαυτισοντος διενιαυτισουσα διενιαυτισουσης διενιαυτισον διενιαυτισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διενιαυτίσομαι διενιαυτίσει, διενιαυτίσῃ διενιαυτίσεται
Dual διενιαυτίσεσθον διενιαυτίσεσθον
Plural διενιαυτισόμεθα διενιαυτίσεσθε διενιαυτίσονται
OptativeSingular διενιαυτισοίμην διενιαυτίσοιο διενιαυτίσοιτο
Dual διενιαυτίσοισθον διενιαυτισοίσθην
Plural διενιαυτισοίμεθα διενιαυτίσοισθε διενιαυτίσοιντο
Infinitive διενιαυτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διενιαυτισομενος διενιαυτισομενου διενιαυτισομενη διενιαυτισομενης διενιαυτισομενον διενιαυτισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to live out the year

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION