Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχαλάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχαλάω διαχαλάσω

Structure: δια (Prefix) + χαλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to loosen, unbar
  2. to make supple by exercise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχαλῶ διαχαλᾷς διαχαλᾷ
Dual διαχαλᾶτον διαχαλᾶτον
Plural διαχαλῶμεν διαχαλᾶτε διαχαλῶσιν*
SubjunctiveSingular διαχαλῶ διαχαλῇς διαχαλῇ
Dual διαχαλῆτον διαχαλῆτον
Plural διαχαλῶμεν διαχαλῆτε διαχαλῶσιν*
OptativeSingular διαχαλῷμι διαχαλῷς διαχαλῷ
Dual διαχαλῷτον διαχαλῴτην
Plural διαχαλῷμεν διαχαλῷτε διαχαλῷεν
ImperativeSingular διαχάλᾱ διαχαλᾱ́τω
Dual διαχαλᾶτον διαχαλᾱ́των
Plural διαχαλᾶτε διαχαλώντων, διαχαλᾱ́τωσαν
Infinitive διαχαλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχαλων διαχαλωντος διαχαλωσα διαχαλωσης διαχαλων διαχαλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχαλῶμαι διαχαλᾷ διαχαλᾶται
Dual διαχαλᾶσθον διαχαλᾶσθον
Plural διαχαλώμεθα διαχαλᾶσθε διαχαλῶνται
SubjunctiveSingular διαχαλῶμαι διαχαλῇ διαχαλῆται
Dual διαχαλῆσθον διαχαλῆσθον
Plural διαχαλώμεθα διαχαλῆσθε διαχαλῶνται
OptativeSingular διαχαλῴμην διαχαλῷο διαχαλῷτο
Dual διαχαλῷσθον διαχαλῴσθην
Plural διαχαλῴμεθα διαχαλῷσθε διαχαλῷντο
ImperativeSingular διαχαλῶ διαχαλᾱ́σθω
Dual διαχαλᾶσθον διαχαλᾱ́σθων
Plural διαχαλᾶσθε διαχαλᾱ́σθων, διαχαλᾱ́σθωσαν
Infinitive διαχαλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχαλωμενος διαχαλωμενου διαχαλωμενη διαχαλωμενης διαχαλωμενον διαχαλωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχαλάσω διαχαλάσεις διαχαλάσει
Dual διαχαλάσετον διαχαλάσετον
Plural διαχαλάσομεν διαχαλάσετε διαχαλάσουσιν*
OptativeSingular διαχαλάσοιμι διαχαλάσοις διαχαλάσοι
Dual διαχαλάσοιτον διαχαλασοίτην
Plural διαχαλάσοιμεν διαχαλάσοιτε διαχαλάσοιεν
Infinitive διαχαλάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχαλασων διαχαλασοντος διαχαλασουσα διαχαλασουσης διαχαλασον διαχαλασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχαλάσομαι διαχαλάσει, διαχαλάσῃ διαχαλάσεται
Dual διαχαλάσεσθον διαχαλάσεσθον
Plural διαχαλασόμεθα διαχαλάσεσθε διαχαλάσονται
OptativeSingular διαχαλασοίμην διαχαλάσοιο διαχαλάσοιτο
Dual διαχαλάσοισθον διαχαλασοίσθην
Plural διαχαλασοίμεθα διαχαλάσοισθε διαχαλάσοιντο
Infinitive διαχαλάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχαλασομενος διαχαλασομενου διαχαλασομενη διαχαλασομενης διαχαλασομενον διαχαλασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχάλων διεχάλᾱς διεχάλᾱν*
Dual διεχαλᾶτον διεχαλᾱ́την
Plural διεχαλῶμεν διεχαλᾶτε διεχάλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχαλώμην διεχαλῶ διεχαλᾶτο
Dual διεχαλᾶσθον διεχαλᾱ́σθην
Plural διεχαλώμεθα διεχαλᾶσθε διεχαλῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Λαῒσ οὖν ὀρθῶσ νομίζοιτ’ ἂν τέρασ, αὕτη γὰρ ὁπότ’ ἦν μὲν νεοττὸσ καὶ νέα, ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη, εἶδεσ δ’ ἂν αὐτῆσ Φαρνάβαζον θᾶττον ἂν ἐπεὶ δὲ δολιχὸν τοῖσ ἔτεσιν ἤδη τρέχει τὰσ ἁρμονίασ τε διαχαλᾷ τοῦ σώματοσ, ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν ἢ πτύσαι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26 1:4)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION