Hellas Alive Dictionary - διατριπτεος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διατριπτέος διατριπτέον

Structure: διατριπτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di_atri/bw의 분사형

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	διατριπτέος διατριπτέου	διατριπτεότερος διατριπτεοτέρου	διατριπτεότατος διατριπτεοτάτου
Adverb	διατριπτέως	διατριπτεότερον	διατριπτεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

αἱ γὰρ ἀμφισβητήσεισ ἢ μὴ γεγονέναι ἢ μὴ βλαβερὸν εἶναι ἢ μὴ ἄδικον ἢ μὴ τηλικοῦτον, ὥστε περὶ τὸ ὁμολογούμενον οὐ διατριπτέον, ἐὰν μή τι εἰσ ἐκεῖνο συντείνῃ, οἱο͂ν εἰ πέπρακται, ἀλλ’ οὐκ ἄδικον. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 16 6:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com