Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασχίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασχίζω διασχίσω

Structure: δια (Prefix) + σχίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cleave or rend asunder, to be cloven asunder, to be separated

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασχίζω διασχίζεις διασχίζει
Dual διασχίζετον διασχίζετον
Plural διασχίζομεν διασχίζετε διασχίζουσιν*
SubjunctiveSingular διασχίζω διασχίζῃς διασχίζῃ
Dual διασχίζητον διασχίζητον
Plural διασχίζωμεν διασχίζητε διασχίζωσιν*
OptativeSingular διασχίζοιμι διασχίζοις διασχίζοι
Dual διασχίζοιτον διασχιζοίτην
Plural διασχίζοιμεν διασχίζοιτε διασχίζοιεν
ImperativeSingular διασχίζε διασχιζέτω
Dual διασχίζετον διασχιζέτων
Plural διασχίζετε διασχιζόντων, διασχιζέτωσαν
Infinitive διασχίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασχιζων διασχιζοντος διασχιζουσα διασχιζουσης διασχιζον διασχιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασχίζομαι διασχίζει, διασχίζῃ διασχίζεται
Dual διασχίζεσθον διασχίζεσθον
Plural διασχιζόμεθα διασχίζεσθε διασχίζονται
SubjunctiveSingular διασχίζωμαι διασχίζῃ διασχίζηται
Dual διασχίζησθον διασχίζησθον
Plural διασχιζώμεθα διασχίζησθε διασχίζωνται
OptativeSingular διασχιζοίμην διασχίζοιο διασχίζοιτο
Dual διασχίζοισθον διασχιζοίσθην
Plural διασχιζοίμεθα διασχίζοισθε διασχίζοιντο
ImperativeSingular διασχίζου διασχιζέσθω
Dual διασχίζεσθον διασχιζέσθων
Plural διασχίζεσθε διασχιζέσθων, διασχιζέσθωσαν
Infinitive διασχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασχιζομενος διασχιζομενου διασχιζομενη διασχιζομενης διασχιζομενον διασχιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασχίσω διασχίσεις διασχίσει
Dual διασχίσετον διασχίσετον
Plural διασχίσομεν διασχίσετε διασχίσουσιν*
OptativeSingular διασχίσοιμι διασχίσοις διασχίσοι
Dual διασχίσοιτον διασχισοίτην
Plural διασχίσοιμεν διασχίσοιτε διασχίσοιεν
Infinitive διασχίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασχισων διασχισοντος διασχισουσα διασχισουσης διασχισον διασχισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασχίσομαι διασχίσει, διασχίσῃ διασχίσεται
Dual διασχίσεσθον διασχίσεσθον
Plural διασχισόμεθα διασχίσεσθε διασχίσονται
OptativeSingular διασχισοίμην διασχίσοιο διασχίσοιτο
Dual διασχίσοισθον διασχισοίσθην
Plural διασχισοίμεθα διασχίσοισθε διασχίσοιντο
Infinitive διασχίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασχισομενος διασχισομενου διασχισομενη διασχισομενης διασχισομενον διασχισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέσχιζον διέσχιζες διέσχιζεν*
Dual διεσχίζετον διεσχιζέτην
Plural διεσχίζομεν διεσχίζετε διέσχιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσχιζόμην διεσχίζου διεσχίζετο
Dual διεσχίζεσθον διεσχιζέσθην
Plural διεσχιζόμεθα διεσχίζεσθε διεσχίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδέ γε ὡσ ἐάν τισ ἓν διασχίσῃ, δύναμαι ἔτι πείθεσθαι ὡσ αὕτη αὖ αἰτία γέγονεν, ἡ σχίσισ, τοῦ δύο γεγονέναι· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 680:2)

Synonyms

  1. to cleave or rend asunder

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION