Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασκέω διασκήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀσκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to deck out

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάσκω διάσκεις διάσκει
Dual διάσκειτον διάσκειτον
Plural διάσκουμεν διάσκειτε διάσκουσιν*
SubjunctiveSingular διάσκω διάσκῃς διάσκῃ
Dual διάσκητον διάσκητον
Plural διάσκωμεν διάσκητε διάσκωσιν*
OptativeSingular διάσκοιμι διάσκοις διάσκοι
Dual διάσκοιτον διασκοίτην
Plural διάσκοιμεν διάσκοιτε διάσκοιεν
ImperativeSingular διᾶσκει διασκεῖτω
Dual διάσκειτον διασκεῖτων
Plural διάσκειτε διασκοῦντων, διασκεῖτωσαν
Infinitive διάσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκων διασκουντος διασκουσα διασκουσης διασκουν διασκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάσκουμαι διάσκει, διάσκῃ διάσκειται
Dual διάσκεισθον διάσκεισθον
Plural διασκοῦμεθα διάσκεισθε διάσκουνται
SubjunctiveSingular διάσκωμαι διάσκῃ διάσκηται
Dual διάσκησθον διάσκησθον
Plural διασκώμεθα διάσκησθε διάσκωνται
OptativeSingular διασκοίμην διάσκοιο διάσκοιτο
Dual διάσκοισθον διασκοίσθην
Plural διασκοίμεθα διάσκοισθε διάσκοιντο
ImperativeSingular διάσκου διασκεῖσθω
Dual διάσκεισθον διασκεῖσθων
Plural διάσκεισθε διασκεῖσθων, διασκεῖσθωσαν
Infinitive διάσκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκουμενος διασκουμενου διασκουμενη διασκουμενης διασκουμενον διασκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκήσω διασκήσεις διασκήσει
Dual διασκήσετον διασκήσετον
Plural διασκήσομεν διασκήσετε διασκήσουσιν*
OptativeSingular διασκήσοιμι διασκήσοις διασκήσοι
Dual διασκήσοιτον διασκησοίτην
Plural διασκήσοιμεν διασκήσοιτε διασκήσοιεν
Infinitive διασκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκησων διασκησοντος διασκησουσα διασκησουσης διασκησον διασκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκήσομαι διασκήσει, διασκήσῃ διασκήσεται
Dual διασκήσεσθον διασκήσεσθον
Plural διασκησόμεθα διασκήσεσθε διασκήσονται
OptativeSingular διασκησοίμην διασκήσοιο διασκήσοιτο
Dual διασκήσοισθον διασκησοίσθην
Plural διασκησοίμεθα διασκήσοισθε διασκήσοιντο
Infinitive διασκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκησομενος διασκησομενου διασκησομενη διασκησομενης διασκησομενον διασκησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆσκουν διῆσκεις διῆσκειν*
Dual διήσκειτον διησκεῖτην
Plural διήσκουμεν διήσκειτε διῆσκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διησκοῦμην διήσκου διήσκειτο
Dual διήσκεισθον διησκεῖσθην
Plural διησκοῦμεθα διήσκεισθε διήσκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to deck out

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION