Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασαφέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασαφέω διασαφήσω

Structure: διασαφέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: safh/s

Sense

  1. to make quite clear, shew plainly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασάφω διασάφεις διασάφει
Dual διασάφειτον διασάφειτον
Plural διασάφουμεν διασάφειτε διασάφουσιν*
SubjunctiveSingular διασάφω διασάφῃς διασάφῃ
Dual διασάφητον διασάφητον
Plural διασάφωμεν διασάφητε διασάφωσιν*
OptativeSingular διασάφοιμι διασάφοις διασάφοι
Dual διασάφοιτον διασαφοίτην
Plural διασάφοιμεν διασάφοιτε διασάφοιεν
ImperativeSingular διασᾶφει διασαφεῖτω
Dual διασάφειτον διασαφεῖτων
Plural διασάφειτε διασαφοῦντων, διασαφεῖτωσαν
Infinitive διασάφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαφων διασαφουντος διασαφουσα διασαφουσης διασαφουν διασαφουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασάφουμαι διασάφει, διασάφῃ διασάφειται
Dual διασάφεισθον διασάφεισθον
Plural διασαφοῦμεθα διασάφεισθε διασάφουνται
SubjunctiveSingular διασάφωμαι διασάφῃ διασάφηται
Dual διασάφησθον διασάφησθον
Plural διασαφώμεθα διασάφησθε διασάφωνται
OptativeSingular διασαφοίμην διασάφοιο διασάφοιτο
Dual διασάφοισθον διασαφοίσθην
Plural διασαφοίμεθα διασάφοισθε διασάφοιντο
ImperativeSingular διασάφου διασαφεῖσθω
Dual διασάφεισθον διασαφεῖσθων
Plural διασάφεισθε διασαφεῖσθων, διασαφεῖσθωσαν
Infinitive διασάφεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαφουμενος διασαφουμενου διασαφουμενη διασαφουμενης διασαφουμενον διασαφουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαφήσω διασαφήσεις διασαφήσει
Dual διασαφήσετον διασαφήσετον
Plural διασαφήσομεν διασαφήσετε διασαφήσουσιν*
OptativeSingular διασαφήσοιμι διασαφήσοις διασαφήσοι
Dual διασαφήσοιτον διασαφησοίτην
Plural διασαφήσοιμεν διασαφήσοιτε διασαφήσοιεν
Infinitive διασαφήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαφησων διασαφησοντος διασαφησουσα διασαφησουσης διασαφησον διασαφησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαφήσομαι διασαφήσει, διασαφήσῃ διασαφήσεται
Dual διασαφήσεσθον διασαφήσεσθον
Plural διασαφησόμεθα διασαφήσεσθε διασαφήσονται
OptativeSingular διασαφησοίμην διασαφήσοιο διασαφήσοιτο
Dual διασαφήσοισθον διασαφησοίσθην
Plural διασαφησοίμεθα διασαφήσοισθε διασαφήσοιντο
Infinitive διασαφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαφησομενος διασαφησομενου διασαφησομενη διασαφησομενης διασαφησομενον διασαφησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιασᾶφουν ἐδιασᾶφεις ἐδιασᾶφειν*
Dual ἐδιασάφειτον ἐδιασαφεῖτην
Plural ἐδιασάφουμεν ἐδιασάφειτε ἐδιασᾶφουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιασαφοῦμην ἐδιασάφου ἐδιασάφειτο
Dual ἐδιασάφεισθον ἐδιασαφεῖσθην
Plural ἐδιασαφοῦμεθα ἐδιασάφεισθε ἐδιασάφουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • στέλλω δὲ ὡσ Γάιον γνώμασ τε τὰσ ὑμετέρασ διασαφῶν καί πῃ καὶ συνηγορίᾳ χρώμενοσ ὑπὲρ τοῦ καθ’ ἡμᾶσ παρὰ γνώμην πεισομένην οἷσ προύθεσθε ἀγαθοῖσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 333:1)
  • συναγομένων δὲ τῷ λιμῷ τῶν Καρχηδονίων διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐν τῇ πόλει συγκεκλεισμένων ἀνδρῶν ‐ οὐ γὰρ ἐλάττουσ πέντε μυριάδων ὑπῆρχον ‐ δυσχρηστούμενοσ Ἀννίβασ ἤδη τοῖσ πράγμασιν, ὁ τεταγμένοσ ἐπὶ τῶν πολιορκουμένων δυνάμεων, διεπέμπετο συνεχῶσ εἰσ τὴν Καρχηδόνα τήν τε περίστασιν διασαφῶν καὶ βοηθεῖν παρακαλῶν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 18 7:1)
  • πλήσια τοῖσ ἐκ τῆσ Σαρδόνοσ διασαφῶν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 80 1:1)
  • Ἄρατοσ δὲ τὸν τρόπον τοῦτον τὰ πρὸσ Μεσσηνίουσ διαπράξασ, ἔπεμπε πρὸσ τοὺσ Αἰτωλούσ, διασαφῶν τὰ δεδογμένα καὶ παρακελευόμενοσ ἐπανάγειν ἐκ τῆσ τῶν Μεσσηνίων χώρασ καὶ τῆσ Ἀχαί̈ασ μὴ ψαύειν· (Polybius, Histories, book 4, chapter 9 7:1)
  • ἔπεμψε δὲ καὶ τοῖσ Αἰτωλοῖσ ἐπιστολὴν ὁ Φίλιπποσ, διασαφῶν ἵν’ εἴ τι λέγειν ἔχουσι δίκαιον ὑπὲρ τῶν ἐγκαλουμένων, ἔτι καὶ νῦν συνελθόντεσ διὰ λόγου ποιῶνται τὴν διεξαγωγήν· (Polybius, Histories, book 4, chapter 26 3:1)

Synonyms

  1. to make quite clear

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION