Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπταίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαπταίω διαπταίσω

Structure: δια (Prefix) + πταί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stutter much

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπταίω διαπταίεις διαπταίει
Dual διαπταίετον διαπταίετον
Plural διαπταίομεν διαπταίετε διαπταίουσιν*
SubjunctiveSingular διαπταίω διαπταίῃς διαπταίῃ
Dual διαπταίητον διαπταίητον
Plural διαπταίωμεν διαπταίητε διαπταίωσιν*
OptativeSingular διαπταίοιμι διαπταίοις διαπταίοι
Dual διαπταίοιτον διαπταιοίτην
Plural διαπταίοιμεν διαπταίοιτε διαπταίοιεν
ImperativeSingular διαπταίε διαπταιέτω
Dual διαπταίετον διαπταιέτων
Plural διαπταίετε διαπταιόντων, διαπταιέτωσαν
Infinitive διαπταίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπταιων διαπταιοντος διαπταιουσα διαπταιουσης διαπταιον διαπταιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπταίομαι διαπταίει, διαπταίῃ διαπταίεται
Dual διαπταίεσθον διαπταίεσθον
Plural διαπταιόμεθα διαπταίεσθε διαπταίονται
SubjunctiveSingular διαπταίωμαι διαπταίῃ διαπταίηται
Dual διαπταίησθον διαπταίησθον
Plural διαπταιώμεθα διαπταίησθε διαπταίωνται
OptativeSingular διαπταιοίμην διαπταίοιο διαπταίοιτο
Dual διαπταίοισθον διαπταιοίσθην
Plural διαπταιοίμεθα διαπταίοισθε διαπταίοιντο
ImperativeSingular διαπταίου διαπταιέσθω
Dual διαπταίεσθον διαπταιέσθων
Plural διαπταίεσθε διαπταιέσθων, διαπταιέσθωσαν
Infinitive διαπταίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπταιομενος διαπταιομενου διαπταιομενη διαπταιομενης διαπταιομενον διαπταιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπταίσω διαπταίσεις διαπταίσει
Dual διαπταίσετον διαπταίσετον
Plural διαπταίσομεν διαπταίσετε διαπταίσουσιν*
OptativeSingular διαπταίσοιμι διαπταίσοις διαπταίσοι
Dual διαπταίσοιτον διαπταισοίτην
Plural διαπταίσοιμεν διαπταίσοιτε διαπταίσοιεν
Infinitive διαπταίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπταισων διαπταισοντος διαπταισουσα διαπταισουσης διαπταισον διαπταισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπταίσομαι διαπταίσει, διαπταίσῃ διαπταίσεται
Dual διαπταίσεσθον διαπταίσεσθον
Plural διαπταισόμεθα διαπταίσεσθε διαπταίσονται
OptativeSingular διαπταισοίμην διαπταίσοιο διαπταίσοιτο
Dual διαπταίσοισθον διαπταισοίσθην
Plural διαπταισοίμεθα διαπταίσοισθε διαπταίσοιντο
Infinitive διαπταίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπταισομενος διαπταισομενου διαπταισομενη διαπταισομενης διαπταισομενον διαπταισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπταιον διέπταιες διέπταιεν*
Dual διεπταίετον διεπταιέτην
Plural διεπταίομεν διεπταίετε διέπταιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπταιόμην διεπταίου διεπταίετο
Dual διεπταίεσθον διεπταιέσθην
Plural διεπταιόμεθα διεπταίεσθε διεπταίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "Ταῦτα καὶ ἔτι τούτων πλείονα διαπταίουσα καὶ βαρβαρίζουσα πάμπολλα εἶπεν ἡ Τέχνη, μάλα δὴ σπουδῇ συνείρουσα καὶ πείθειν με πειρωμένη· (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:10)

Synonyms

  1. to stutter much

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION