Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμαρτυρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαμαρτυρέω διαμαρτυρήσω

Structure: δια (Prefix) + μαρτυρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to use a diamarturi/a (q. v.)
  2. to affirm by a diamarturi/a that a thing is, things so affirmed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμαρτύρω διαμαρτύρεις διαμαρτύρει
Dual διαμαρτύρειτον διαμαρτύρειτον
Plural διαμαρτύρουμεν διαμαρτύρειτε διαμαρτύρουσιν*
SubjunctiveSingular διαμαρτύρω διαμαρτύρῃς διαμαρτύρῃ
Dual διαμαρτύρητον διαμαρτύρητον
Plural διαμαρτύρωμεν διαμαρτύρητε διαμαρτύρωσιν*
OptativeSingular διαμαρτύροιμι διαμαρτύροις διαμαρτύροι
Dual διαμαρτύροιτον διαμαρτυροίτην
Plural διαμαρτύροιμεν διαμαρτύροιτε διαμαρτύροιεν
ImperativeSingular διαμαρτῦρει διαμαρτυρεῖτω
Dual διαμαρτύρειτον διαμαρτυρεῖτων
Plural διαμαρτύρειτε διαμαρτυροῦντων, διαμαρτυρεῖτωσαν
Infinitive διαμαρτύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαρτυρων διαμαρτυρουντος διαμαρτυρουσα διαμαρτυρουσης διαμαρτυρουν διαμαρτυρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμαρτύρουμαι διαμαρτύρει, διαμαρτύρῃ διαμαρτύρειται
Dual διαμαρτύρεισθον διαμαρτύρεισθον
Plural διαμαρτυροῦμεθα διαμαρτύρεισθε διαμαρτύρουνται
SubjunctiveSingular διαμαρτύρωμαι διαμαρτύρῃ διαμαρτύρηται
Dual διαμαρτύρησθον διαμαρτύρησθον
Plural διαμαρτυρώμεθα διαμαρτύρησθε διαμαρτύρωνται
OptativeSingular διαμαρτυροίμην διαμαρτύροιο διαμαρτύροιτο
Dual διαμαρτύροισθον διαμαρτυροίσθην
Plural διαμαρτυροίμεθα διαμαρτύροισθε διαμαρτύροιντο
ImperativeSingular διαμαρτύρου διαμαρτυρεῖσθω
Dual διαμαρτύρεισθον διαμαρτυρεῖσθων
Plural διαμαρτύρεισθε διαμαρτυρεῖσθων, διαμαρτυρεῖσθωσαν
Infinitive διαμαρτύρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαρτυρουμενος διαμαρτυρουμενου διαμαρτυρουμενη διαμαρτυρουμενης διαμαρτυρουμενον διαμαρτυρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμαρτυρήσω διαμαρτυρήσεις διαμαρτυρήσει
Dual διαμαρτυρήσετον διαμαρτυρήσετον
Plural διαμαρτυρήσομεν διαμαρτυρήσετε διαμαρτυρήσουσιν*
OptativeSingular διαμαρτυρήσοιμι διαμαρτυρήσοις διαμαρτυρήσοι
Dual διαμαρτυρήσοιτον διαμαρτυρησοίτην
Plural διαμαρτυρήσοιμεν διαμαρτυρήσοιτε διαμαρτυρήσοιεν
Infinitive διαμαρτυρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαρτυρησων διαμαρτυρησοντος διαμαρτυρησουσα διαμαρτυρησουσης διαμαρτυρησον διαμαρτυρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμαρτυρήσομαι διαμαρτυρήσει, διαμαρτυρήσῃ διαμαρτυρήσεται
Dual διαμαρτυρήσεσθον διαμαρτυρήσεσθον
Plural διαμαρτυρησόμεθα διαμαρτυρήσεσθε διαμαρτυρήσονται
OptativeSingular διαμαρτυρησοίμην διαμαρτυρήσοιο διαμαρτυρήσοιτο
Dual διαμαρτυρήσοισθον διαμαρτυρησοίσθην
Plural διαμαρτυρησοίμεθα διαμαρτυρήσοισθε διαμαρτυρήσοιντο
Infinitive διαμαρτυρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαρτυρησομενος διαμαρτυρησομενου διαμαρτυρησομενη διαμαρτυρησομενης διαμαρτυρησομενον διαμαρτυρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεμαρτῦρουν διεμαρτῦρεις διεμαρτῦρειν*
Dual διεμαρτύρειτον διεμαρτυρεῖτην
Plural διεμαρτύρουμεν διεμαρτύρειτε διεμαρτῦρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεμαρτυροῦμην διεμαρτύρου διεμαρτύρειτο
Dual διεμαρτύρεισθον διεμαρτυρεῖσθην
Plural διεμαρτυροῦμεθα διεμαρτύρεισθε διεμαρτύρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δέ γε νόμοσ ἀκοὴν τῶν τετελευτηκότων κελεύει διαμαρτυρεῖν, <οὐ> ζῶντοσ τοῦ πατρὸσ τὰ ὑπ’ ἐκείνου πραχθέντα. (Demosthenes, Speeches 41-50, 66:2)
  • τὰ γὰρ πρεσβύτερα τῶν πραγμάτων τὸν πρεσβύτερον ἔδει διαμαρτυρεῖν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 66:5)
  • εἰ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν διαμφισβητουμένων μὴ ἔστιν ἄλλον τρόπον δίκην λαβεῖν ἢ διαμαρτυρήσαντα, ἴσωσ ἀναγκαῖον τὸ διαμαρτυρεῖν· (Demosthenes, Speeches 41-50, 69:3)
  • εἰ δὲ καὶ ἄνευ διαμαρτυρίασ πρὸσ ἅπασι τοῖσ συνεδρίοισ ἔνεστι λόγου μὴ ἀποστερηθῆναι, πῶσ οὐ προπετείασ καὶ τῆσ μεγίστησ ἀπονοίασ σημεῖον τὸ διαμαρτυρεῖν ἐστιν; (Demosthenes, Speeches 41-50, 70:1)
  • οὐδὲ γὰρ ὁ νομοθέτησ ἀναγκαῖον αὐτὸ ἐποίησεν τοῖσ ἀντιδίκοισ, ἀλλ’ ἂν βούλωνται διαμαρτυρεῖν, ἔδωκεν, ὥσπερ διάπειραν ποιούμενοσ τῶν τρόπων ἑνὸσ ἑκάστου ἡμῶν, πῶσ ποτ’ ἔχοιμεν πρὸσ τὸ προπετῶσ τι πράττειν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 70:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION