Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαδικαιόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαδικαιόω διαδικαιώσω

Structure: δια (Prefix) + δικαιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hold, to be right

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδικαίω διαδικαίοις διαδικαίοι
Dual διαδικαίουτον διαδικαίουτον
Plural διαδικαίουμεν διαδικαίουτε διαδικαίουσιν*
SubjunctiveSingular διαδικαίω διαδικαίοις διαδικαίοι
Dual διαδικαίωτον διαδικαίωτον
Plural διαδικαίωμεν διαδικαίωτε διαδικαίωσιν*
OptativeSingular διαδικαίοιμι διαδικαίοις διαδικαίοι
Dual διαδικαίοιτον διαδικαιοίτην
Plural διαδικαίοιμεν διαδικαίοιτε διαδικαίοιεν
ImperativeSingular διαδικαῖου διαδικαιοῦτω
Dual διαδικαίουτον διαδικαιοῦτων
Plural διαδικαίουτε διαδικαιοῦντων, διαδικαιοῦτωσαν
Infinitive διαδικαίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδικαιων διαδικαιουντος διαδικαιουσα διαδικαιουσης διαδικαιουν διαδικαιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδικαίουμαι διαδικαίοι διαδικαίουται
Dual διαδικαίουσθον διαδικαίουσθον
Plural διαδικαιοῦμεθα διαδικαίουσθε διαδικαίουνται
SubjunctiveSingular διαδικαίωμαι διαδικαίοι διαδικαίωται
Dual διαδικαίωσθον διαδικαίωσθον
Plural διαδικαιώμεθα διαδικαίωσθε διαδικαίωνται
OptativeSingular διαδικαιοίμην διαδικαίοιο διαδικαίοιτο
Dual διαδικαίοισθον διαδικαιοίσθην
Plural διαδικαιοίμεθα διαδικαίοισθε διαδικαίοιντο
ImperativeSingular διαδικαίου διαδικαιοῦσθω
Dual διαδικαίουσθον διαδικαιοῦσθων
Plural διαδικαίουσθε διαδικαιοῦσθων, διαδικαιοῦσθωσαν
Infinitive διαδικαίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδικαιουμενος διαδικαιουμενου διαδικαιουμενη διαδικαιουμενης διαδικαιουμενον διαδικαιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδικαιώσω διαδικαιώσεις διαδικαιώσει
Dual διαδικαιώσετον διαδικαιώσετον
Plural διαδικαιώσομεν διαδικαιώσετε διαδικαιώσουσιν*
OptativeSingular διαδικαιώσοιμι διαδικαιώσοις διαδικαιώσοι
Dual διαδικαιώσοιτον διαδικαιωσοίτην
Plural διαδικαιώσοιμεν διαδικαιώσοιτε διαδικαιώσοιεν
Infinitive διαδικαιώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδικαιωσων διαδικαιωσοντος διαδικαιωσουσα διαδικαιωσουσης διαδικαιωσον διαδικαιωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδικαιώσομαι διαδικαιώσει, διαδικαιώσῃ διαδικαιώσεται
Dual διαδικαιώσεσθον διαδικαιώσεσθον
Plural διαδικαιωσόμεθα διαδικαιώσεσθε διαδικαιώσονται
OptativeSingular διαδικαιωσοίμην διαδικαιώσοιο διαδικαιώσοιτο
Dual διαδικαιώσοισθον διαδικαιωσοίσθην
Plural διαδικαιωσοίμεθα διαδικαιώσοισθε διαδικαιώσοιντο
Infinitive διαδικαιώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδικαιωσομενος διαδικαιωσομενου διαδικαιωσομενη διαδικαιωσομενης διαδικαιωσομενον διαδικαιωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδικαῖουν διεδικαῖους διεδικαῖουν*
Dual διεδικαίουτον διεδικαιοῦτην
Plural διεδικαίουμεν διεδικαίουτε διεδικαῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδικαιοῦμην διεδικαίου διεδικαίουτο
Dual διεδικαίουσθον διεδικαιοῦσθην
Plural διεδικαιοῦμεθα διεδικαίουσθε διεδικαίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to hold

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION