Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ξενοκτόνος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: xenoktonos

Principal Part: ξενοκτόνος ξενοκτόνος ξενοκτόνον

Structure: ξενοκτον (Stem) + ος (Ending)

Etym.: κτείνω

Sense

  1. slaying guests or strangers

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ξενοκτόνος ξενοκτόνον
Genitive ξενοκτόνου ξενοκτόνου
Dative ξενοκτόνῳ ξενοκτόνῳ
Accusative ξενοκτόνον ξενοκτόνον
Vocative ξενοκτόνε ξενοκτόνον
DualN/A/V ξενοκτόνω ξενοκτόνω
G/D ξενοκτόνοιν ξενοκτόνοιν
PluralNominative ξενοκτόνοι ξενοκτόνα
Genitive ξενοκτόνων ξενοκτόνων
Dative ξενοκτόνοις ξενοκτόνοις
Accusative ξενοκτόνους ξενοκτόνα
Vocative ξενοκτόνοι ξενοκτόνα
Positive Comparative Superlative
Adjective ξενοκτόνος ξενοκτόνου ξενοκτονότερος ξενοκτονοτέρου ξενοκτονότατος ξενοκτονοτάτου
Adverb ξενοκτόνως ξενοκτονότερον ξενοκτονότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ταῦτα μέντοι τὰ τέκνα, ἡ ξενοκτόνος καὶ ὁ ψευδόμαντις, οἶδα, ὅπως λυπεῖ σε ὁρώμενα ἐν τοῖς θεοῖς, καὶ μάλιστα ὁπόταν ἡ μὲν ἐπαινῆται ἐς τὸ κάλλος, ὁ δὲ κιθαρίζῃ ἐν τῷ συμποσίῳ θαυμαζόμενος ὑφ᾿ ἁπάντων. (Lucian, Dialogi deorum, 3:1)
  • μόνος λελεῖφθαι στῦλος εἷς ἔδοξέ μοι δόμων πατρῴων, ἐκ δ ἐπικράνων κόμας ξανθὰς καθεῖναι, φθέγμα δ ἀνθρώπου λαβεῖν, κἀγὼ τέχνην τήνδ ἣν ἔχω ξενοκτόνον τιμῶς ὑδραίνειν αὐτὸν ὡς θανούμενον, κλαίουσα. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 3:3)
  • μετ ὀλίγον δὲ τῆς αἰτίας ψευδοῦς φανείσης, οἱ μὲν ἄλλοι συνήχθοντο τῷ Μετέλλῳ βαρέως φέροντι, Μάριος δὲ χαίρων καὶ ποιούμενος ἴδιον τὸ ἔργον οὐκ ᾐσχύνετο λέγειν περιιών ὡς αὑτὸς εἰή προστετριμμένος ἀλάστορα τῷ Μετέλλῳ ξενοκτόνον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 8 2:2)
  • καὶ περὶ τούτων ἐν ἅπασιν Ἀθηναίοις ἐξελεγχθεὶς ὑπ ἐμοῦ καὶ κληθεὶς ξενοκτόνος, οὐ τὸ ἀσέβημα ἠρνήσω, ἀλλ ἀπεκρίνω ἐφ ᾧ ἀνεβόησεν ὁ δῆμος καὶ ὅσοι ξένοι περιέστασαν τὴν ἐκκλησίαν: (Aeschines, Speeches, , section 2242)

Synonyms

  1. slaying guests or strangers

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION